yok yok olmayacak böyle. bayağı bir süredir reddediyordum ama artık kabullenmeliyim ki bu şarkı benim için çok önemli. çok basit bir kaç cümle var. öyle benler ki anlatamam herhalde. ömrüm dargın bir şekilde geçiyor. insan gördükçe içim bunalıyor. köydeki evimde, yağmurlu bir gecede, sobanın üstünde kestane pişirip yememe ardından da sobanın arkasına iki tane minder atıp orada uyumama müsaade etmeyen bu dünyada herkese dargın olmaktan başka yapacak pek bir şey bulamıyorum. ama bir gün istediğim gibi pişireceğim ve yatacağım.


şarkının kolera' nın yaptığı son iyi şarkı olduğunu düşünüyorum. muhtemelen üretmeyi bitirene kadar da bu böyle kalacak.






(bkz: kahrolsun noktadan sonra boşluk bırakma kuralı)