lisedeyken anıl piyancı türü herifleri seven sınıftaki denyolara dinlettirdiğimde suratlarında tek bir oynatmamış şarkıdır. oysa ben onlardan çok güzel iş tarzı bir onaylama cümlesi beklemiştim. sonra anıl piyancı açıp dinlediler kendi aralarında. oysa karaçalının yaptığı o flowlar,o kafiye şeması ve saçmalasa dahi sıkı bulduğum lirikleri beni mahvediyordu. ben de kulaklığı telefona taktım,bir sonraki şarkıya geçtim ve dedim ki ''anladım çıkar yolu yok başka rapten''.