risk bağımlısında çok farklı bir hava var. da poet bir röportajında bu albümü yaparken harddiskinin yandığını sonra her şeyi baştan yaptığını söylemişti yanlış hatırlamıyorsam.

insan ruhu karşıdakinin çabasını,arzusunu algılıyor sanki. bazı albümlerde bunu çok hissediyorum,risk bağımlısı da bunlardan birisi. poetika üzerinde çok daha iyi çalışılmış teknik açıdan çok daha iyi bir albümdü ama risk bağımlısı gibi hissettirmedi bana. belki büyüdüm,artık eski ben değildim. risk bağımlısında şarkıların aralarında hatıralarım da vardı, belki de ondan bilemiyorum.

çok güzel bir şarkı.