Bazı parçalarını dinledikçe sanki anlattıklarını o an yaşıyormuş gibi oluyorum, çok garip bir sessizlik kaplıyor içimi. İki kişiler fakat sanki tek bir kişiler gibi. En uyumlu ikililerden olduklarını düşünüyorum.
Herkes bu adamları dinleyemez, her önünüze gelenlere önermeyin parçalarını. Sağlam, bilinçli kemik kitlesi var. Hakettiği değer veriliyor mu muamma fakat bu adamlar fazla tanınırsa fanboy/fangirllerin uğrak noktası olacağını biliyorum. Biraz da korkuyorum bundan. Hani bazı kitaplarınızı paylaşmak istemezsiniz ya, yada bildiğiniz mânâlı ve hoş bir söz sadece size ait olsun istersiniz; kimse bilmesin istersiniz bunları. Bu da öyle bir şey işte. İçinizde bambaşka bir tebessüm uyandıran parçaları başkaları dinleyip facebookta fotoğrafına yazsın, youtube yorumlarında saçma sapan kalpli yorumlar olsun istemezsiniz. Çünkü bu adamların herkese hitap etmediğini bilirsiniz ve kalitelerinin farkındasınız. Size üç dakikada sayısız yılları anımsatır, yaşamasanız bile o yılların tadını bırakır zihninizde bu adamlar.
İşte bu yüzden farazi v kayra'yı herkesle paylaşamazsınız, bunu hiç istemezsiniz.