birçok writer'ın başına gelmiş veya ilerde yüksek ihtimalle başına gelecek durumdur.iki ucu boklu değnektir.
belirli bir zamandır orayı burayı boyuyor,vay efendim tagliyosunuzdur.Özellikle yaşadığınız yerde,mahallenizde boş duvar bırakmamışsınızdır.Mermer gördünüz mü taginizi yapıştırıp dansınızı yapıyorsunuzdur.
Mahalleli sizin ne bok yediğinizi bilmektedir,farkındalık oluşmuştur.Genelde ilk zamanlarda,alışma evresinde mesafeli bakarlar duruma.Şöyle muhabbetlere meze olursunuz:
"o duvarlar y abinin oğlu z boyuyormuş"
"deme be hacı abi,efendi de çocuğa benziyordu"
"devrimci miymiş"
"anlaşılmıyor ki puştun yazdıkları"
Dayanamaz size de sorarlar bir süre sonra.Açıklarsınız."bak bey babacım benim siyasi bir olayım yok,sanat bu sana" dersiniz,"abi yemin ediyorum sağla solla işim yok,senden gofret aldığım güne lanet olsun be hakan abi" dersiniz.Birazcık kalbiniz kırılır,birazcık da kalp kırarsınız.
Sonra kaçınılmaz son inceden filizlenmeye başlar.Büyük ihtimalle esnaf dükkanına graffiti yapmanızı,dükkanının adını yazmanızı ister.Ya da mahalleli çocuğun odasına,çocuğunun odasına adını yazmanızı ister.Yüksek ihtimalle böyle zuhur eder,değişik şeylerle de gelebilirler esnaf adamın işi belli olmaz.
Bu şekildeki ilk deneyiminiz ise,çok sevinirsiniz."ulan duvar ayağıma geldi" deyip havalara zıplarsınız.
Halbuki işin iç yüzü kötü,bok yolu.Sünnetinde kirven olmuş,plastik topu veresiye vermiş aklında hep iyi anılarla kalmış bakkal hakan abi'nin dark side'ını görmeye ne gerek var".Keşke boyamasaydık da adam aklımızda iyi kalsaydı" demeniz yüksek ihtimaldir.
Çünkü size o duvarı boyatmazlar,daha doğrusu sizin boyamanıza izin vermezler.Astral seyahat yoluyla içinize girip,kendileri boyamak isterler aslında.
Tam bir sinir harbi.
İlk başta renkleri seçerler ve "okunabilcek" şekilde olmasına söylerler.Buraya kadar eyvallah dersiniz bir şekilde,sonuçta adamın duvarı ve adam her gün bakacak o duvara.
Neyse malzemeleriniz alır gelirsiniz.Hakan abi'de bir tuhaflık vardır,sezersiniz.Gözler fıldır fıldır.Daha merhaba demeden "bak siyasi bir şey yapma" der."yok abi merak etme" diye savuşturmaya çalışırsınız,sabrınız şimdilik size destek çıkmaktadır.Sonrası tam bir curcuna,tam bir keşke yapmasaydım.
Hakan abi'nin çenesi öyle bir düşer ki.En ufak bir sprey püskürtüsünde size müdahele eder.Gölgelendirme yaparsınız " o ne lan" der,shine yapmaya çalışırsınız "satanist şeyler yapma lan" der.İç tarafa bir iki desen koyayım da bir boka benzesin dersiniz,"kızılyıldız mı lan o" der.
İçiniz çekilir...
"nerden geldim,nerden geldim" dersiniz.Fiziksel arbede yaşanmadan bitirirseniz çalışmayı,bilin ki sabırlı bir insansınız.Bilin ki bu hayatta sizi yıldırmak kolay değil,çetin cevizsiniz.
Başkasının duvarını boyamak,istek çalışma yapmak cidden zor meseledir.
Kalkışılmadan önce iki kez düşünülmelidir.Duvarını boyadığınız kişinin hiçbir önemi yok,ister bakkal hakan olsun isterse x şirketinin ceo'su sedat bey.O duvar boyanırken hepsinin dönüştüğü canavar aynıdır.
belirli bir zamandır orayı burayı boyuyor,vay efendim tagliyosunuzdur.Özellikle yaşadığınız yerde,mahallenizde boş duvar bırakmamışsınızdır.Mermer gördünüz mü taginizi yapıştırıp dansınızı yapıyorsunuzdur.
Mahalleli sizin ne bok yediğinizi bilmektedir,farkındalık oluşmuştur.Genelde ilk zamanlarda,alışma evresinde mesafeli bakarlar duruma.Şöyle muhabbetlere meze olursunuz:
"o duvarlar y abinin oğlu z boyuyormuş"
"deme be hacı abi,efendi de çocuğa benziyordu"
"devrimci miymiş"
"anlaşılmıyor ki puştun yazdıkları"
Dayanamaz size de sorarlar bir süre sonra.Açıklarsınız."bak bey babacım benim siyasi bir olayım yok,sanat bu sana" dersiniz,"abi yemin ediyorum sağla solla işim yok,senden gofret aldığım güne lanet olsun be hakan abi" dersiniz.Birazcık kalbiniz kırılır,birazcık da kalp kırarsınız.
Sonra kaçınılmaz son inceden filizlenmeye başlar.Büyük ihtimalle esnaf dükkanına graffiti yapmanızı,dükkanının adını yazmanızı ister.Ya da mahalleli çocuğun odasına,çocuğunun odasına adını yazmanızı ister.Yüksek ihtimalle böyle zuhur eder,değişik şeylerle de gelebilirler esnaf adamın işi belli olmaz.
Bu şekildeki ilk deneyiminiz ise,çok sevinirsiniz."ulan duvar ayağıma geldi" deyip havalara zıplarsınız.
Halbuki işin iç yüzü kötü,bok yolu.Sünnetinde kirven olmuş,plastik topu veresiye vermiş aklında hep iyi anılarla kalmış bakkal hakan abi'nin dark side'ını görmeye ne gerek var".Keşke boyamasaydık da adam aklımızda iyi kalsaydı" demeniz yüksek ihtimaldir.
Çünkü size o duvarı boyatmazlar,daha doğrusu sizin boyamanıza izin vermezler.Astral seyahat yoluyla içinize girip,kendileri boyamak isterler aslında.
Tam bir sinir harbi.
İlk başta renkleri seçerler ve "okunabilcek" şekilde olmasına söylerler.Buraya kadar eyvallah dersiniz bir şekilde,sonuçta adamın duvarı ve adam her gün bakacak o duvara.
Neyse malzemeleriniz alır gelirsiniz.Hakan abi'de bir tuhaflık vardır,sezersiniz.Gözler fıldır fıldır.Daha merhaba demeden "bak siyasi bir şey yapma" der."yok abi merak etme" diye savuşturmaya çalışırsınız,sabrınız şimdilik size destek çıkmaktadır.Sonrası tam bir curcuna,tam bir keşke yapmasaydım.
Hakan abi'nin çenesi öyle bir düşer ki.En ufak bir sprey püskürtüsünde size müdahele eder.Gölgelendirme yaparsınız " o ne lan" der,shine yapmaya çalışırsınız "satanist şeyler yapma lan" der.İç tarafa bir iki desen koyayım da bir boka benzesin dersiniz,"kızılyıldız mı lan o" der.
İçiniz çekilir...
"nerden geldim,nerden geldim" dersiniz.Fiziksel arbede yaşanmadan bitirirseniz çalışmayı,bilin ki sabırlı bir insansınız.Bilin ki bu hayatta sizi yıldırmak kolay değil,çetin cevizsiniz.
Başkasının duvarını boyamak,istek çalışma yapmak cidden zor meseledir.
Kalkışılmadan önce iki kez düşünülmelidir.Duvarını boyadığınız kişinin hiçbir önemi yok,ister bakkal hakan olsun isterse x şirketinin ceo'su sedat bey.O duvar boyanırken hepsinin dönüştüğü canavar aynıdır.
