tüm albümü 2-3 kere dinledim. gerçekten beğendim. uzun zamandır dinlediğim en samimi türkçe rap albümü. prodüksiyonlar ve mixing albümün kesinlikle kuvvetli yönü değil. fakat konsept ve mc'lik açısından, istenilen duyguyu yansıtmak ve üstün bir teknik sergilemekte aşırı başarılı bir çalışma olmuş. öyle komplike kafiyeleri, anlatılan hikaye veya mesajlarlan harmanlamak kolay iş değil.

cegıd'ın sunduğu anarşiklik, aileye ve topluma karşı kin, madde kullanımını yücelten karakter profiline orijinal diyemiyeceğim. bu eminem'in yaklaşık 20 yıl önce zaten ünlüleştirdiği bir stil ve türkiye'ye önceden şehinşah gibi isimler tarafından çok kere devşirildi. fakat bu benim gözümde cegıd ve delüzyon albümünün başarısından bir şey eksiltmiyor. cegıd bu provakatif tavrı bir adım daha ötesine taşımış. dokunduğu tabulara türkiye'de önceden bu kadar net bir şekilde değinildiğini sanmıyorum.

tabu mabu pek umrumda değil. işim siyasetçilik ya da sosyal mühendislik değil. tabuların ve muhafazakarlık kavramlarının yıkılması ya da savunulmasınlan ilgilenmiyorum. ilgimi çeken, bir dinleyici olarak,cegıd'ın burda uç bir konsept üzerine sıkı kafiyeler içeren bir albüm denemesi ve benim açımdan başarılı olması.

7/10