delirirken

#59377 - bu entryi ortalama 177 saniyede okuyabilirsiniz.
  1. Sırrım ayan beyan
    Gel de şimdi dayan
    Kar ortasındayım tenim alev ateş mümkünse saklan
    Düşkün bir adamdan ne bulunmuş ki geriye bir avuç izmarit
    Düşünme döndürürler deliye
    Var olan seni bu inkarım sürmüyor geriye
    İstesem de istemesem de gerçeklik düşüyor elime
    Lakin izahı yok, sakin bir izah yok
    Bu ömre mizah yok
    Silahşor olmuyorsan ceza çok
    Keza kimsesizlerin halini kimler anlamaz
    Ve anlamanı da beklemem defol her kimsen
    Bana vermişler kendi ipimi gel diyorum
    Gelmiyorum çekiyorum da olmuyor boynumdan gamlı yolum
    Düzelmez sanmıyorum
    Mutsuzluk sağlıyorum
    Dünyama ağlıyorum
    Boşuna bağırıyorum
    Biliyorum ziyanı yok miyadı dolduran benim sonunda dağılıyorum
    Senin de ellerinde pişmanlıklar birikmiş ya belli ki
    Dönülmez yerdesin
    İnsanlıktan çıkmanın bir eşiği yokmuşçasına yaşadık
    Tüm sınırlar üzerimize gelirken
    Delirirken
    Söyle, yalnızlık sayılarla alakalı mı
    Kaç ölüm gerekli yalnız sayılmak için
    Söyle!
    Mantıkla yaşanacaksa kalbe gerek yok artık
    Şu kuytu hayal nezaretin tebessümler ufaldı
    Kaldırımlar bile benden çekinir çel aklımı
    Dünyanın çivisi çıkana kadar söylenecek bu şarkı
    Bu şehri kuşattım
    Dört taraftan pus aldı
    Kalbinden geriye kan aktı
    Adımlarından pay aldım
    Saldır ve al artık insanlıktan namı yararsız
    İmzamı atarım alnına
    Sen ben kadar yaşarsın
    Ah lanet
    Nereye baksam orda Mihriban misali sarı saçların
    Çözülmüyor illa ki
    Deliye dönen şu gönlümde bütün yollar karanlık
    Çıkış yok zamansız
    Aramak seni bi' çocuğun hürriyetiyle binlerce arşın
    Azalamayan mesafeler nedeni kederde artışın
    Bundan bıktım
    Yüzüm sana dönük
    Tamam da, bütün dünya bana karşı
    Hiçkimse bana yanaşmasın
    Bu kez taraflarız
    Siz hepiniz olun Habil öldüğünden beri yalnızım
    Yaşayan cansızım hep kahrolan bi gamzısım
    Efkar sızım olmuş şakaklarımda uyanır ansızın
    Bi' kez de verin şu ellerime o vicdansızı
    Benim de hakkım olmalı ki ben insanlığa aynayım
    Gel de gör kendini bak gözlerimin kanından
    Bi' kaza gibi geçiyorum senin lanetli yanından
    Ki kahrol ezberinde benim için bi' damla şarap yok
    Yanağın kenar yolları şehrin yürürüm karambol
    Delinin zoruyum içime doğru akar o paranoyalarımın
    Gücüyle yürüyorum bu savaş senin senaryon
    Canımı almadıkça büyüyecek sızılar
    Hislerimde üşüyecek çocuklarım
    Hem de hiç doğmadan
    Yeller hiç durmadan esti
    Benden olmaz daha insan
    Ne halin varsa gör dediler sanki tanımadan
    Ölüm var
    Bil ki, ölüm var
    Nereye gidersen git
    Hangi şehri seversen sev
    Bil ki ölüm var
    Bir kızıllık göreceksin gök yüzünde
    O benim göğüs kafesimin rengidir
    Bir kızıllık göreceksin
    Eninde sonunda
    Bil ki orada ölüm var...


    &booyaka

    18/4/2016 22:38
        heart_plus : 0 stat_minus_2 : 0