3 lira falandı galiba. zar zor biriktirip bir tırtıklı top almıştım. sonra bir de koka koladan top çıkmıştı. şu kırmızı beyaz dikişli olan. ulan ne sevinmiştim ya. sihirli annem albümü biriktirirdim. (çikletlerden çıkan) onda da jokerden top çıkmıştı. profesyonel gibi hissetmiştim. nedenini bilmiyorum.
bir de kapak koleksiyonum vardı. kola kapakları sadece. heralde 300 e yakın farklı kapağım vardı. okul bahçeleri, piknik yerleri falan gidip hep eski kapaklar arardım. her hafta yıkardım onları. kuleler yapardım. şu satranç taşı büyüklüğünde plastik askerlerim vardı. (img05.alkislarlayasiyorum.com/images/sipsak/119636_6.jpg)
dezzoğlumla (teyze oğlu, kuzen) kapakları kullanarak bu askerlere sur yapardık. sonra karşılıklı gulle (misket,bilye) atışlarıyla birbirimizi yıkmaya çalışırdık. nerdee o zamanlar age of empires...
su borularından silahlarımız vardı. kağıtları foni yapıp sıkardık. misafirliğe gittimizde sokağa bakan balkondan, aşağıdan geçen insanlara sıkardık akşamları. sarhoşun birinden baya küfür yemiştik.
bayağı büyük bahçemiz vardı. memlekette su da bol. bahçede kendi şehrimi yapmıştım. yolları üç kat çamurla falan dümdüz yapmıştım. Arabalarım vardı. en güzel olan belediye başkanıydı. çöp arabacısı yola düşen yaprakları toplardı. (i.capsspot.com/s/25/4/669986.jpg) kepçeyle oynayan bozuk yolları tamir ederdi. evler bile iki katlı falandı. taşlardan örmüştük.
babam hacca gidip gelmişti. ordan ışıkları yanan bir oyuncak helikopter almış bana. öyle sevinmiştimki. pili bitmesin diye günde bir kere oynuyordum.
gemboylar vardı. babam kaçtanesini sobada yaktı. neden, oynamak için kardeşimle kavga ediyoz diye.
şimdi bakıyorumda şu yeni çocukları bir tablet bile doyurmuyor. artı telefon artı bilgisayar...
ulan ben anneme neler çektirmedim pazardan bir oyuncak almak için. ona rağmen üç aya bir falan oyuncak alırdık. onları kıramazdım korkumdan. zaten varsa kardeş oynardı yoksa akrabalara giderdi bizim neslimizin oyuncakları. bana akrabamdan oyuncak geldiğindeki sevincimi şu an tarif edemem lan.
yeter beyler aşırı duygulandım.
bir de kapak koleksiyonum vardı. kola kapakları sadece. heralde 300 e yakın farklı kapağım vardı. okul bahçeleri, piknik yerleri falan gidip hep eski kapaklar arardım. her hafta yıkardım onları. kuleler yapardım. şu satranç taşı büyüklüğünde plastik askerlerim vardı. (img05.alkislarlayasiyorum.com/images/sipsak/119636_6.jpg)
dezzoğlumla (teyze oğlu, kuzen) kapakları kullanarak bu askerlere sur yapardık. sonra karşılıklı gulle (misket,bilye) atışlarıyla birbirimizi yıkmaya çalışırdık. nerdee o zamanlar age of empires...
su borularından silahlarımız vardı. kağıtları foni yapıp sıkardık. misafirliğe gittimizde sokağa bakan balkondan, aşağıdan geçen insanlara sıkardık akşamları. sarhoşun birinden baya küfür yemiştik.
bayağı büyük bahçemiz vardı. memlekette su da bol. bahçede kendi şehrimi yapmıştım. yolları üç kat çamurla falan dümdüz yapmıştım. Arabalarım vardı. en güzel olan belediye başkanıydı. çöp arabacısı yola düşen yaprakları toplardı. (i.capsspot.com/s/25/4/669986.jpg) kepçeyle oynayan bozuk yolları tamir ederdi. evler bile iki katlı falandı. taşlardan örmüştük.
babam hacca gidip gelmişti. ordan ışıkları yanan bir oyuncak helikopter almış bana. öyle sevinmiştimki. pili bitmesin diye günde bir kere oynuyordum.
gemboylar vardı. babam kaçtanesini sobada yaktı. neden, oynamak için kardeşimle kavga ediyoz diye.
şimdi bakıyorumda şu yeni çocukları bir tablet bile doyurmuyor. artı telefon artı bilgisayar...
ulan ben anneme neler çektirmedim pazardan bir oyuncak almak için. ona rağmen üç aya bir falan oyuncak alırdık. onları kıramazdım korkumdan. zaten varsa kardeş oynardı yoksa akrabalara giderdi bizim neslimizin oyuncakları. bana akrabamdan oyuncak geldiğindeki sevincimi şu an tarif edemem lan.
yeter beyler aşırı duygulandım.
