@2 çoğu asosyalın bulunduğu durum aslında. bende de biraz asosyallik var. ama ben geçmiş hayatım boyunca aktif bir insandım. her türlü ortamda bulunmayı da, her tarzdan arkadaş edinmeyi de bildim. lise de 10 dk lık teneffüs arasında bi ton insanla muhabbet ederdim. "bu noktaya nasıl geldim? insanlardan nasıl uzaklaştım?" diye hep düşünürüm. cevabı biliyorum aslında. tıpkı sagopa'nın dediği gibi; "çıkara dayalı, pahalı zamanın harcanışı, bugünün yarından çıkarı ne?"... birtakım şeyler yaşandıktan sonra insan şüpheci olabiliyor. ulan 11 yıllık arkadaşlarımla arama mesafe koydum sırf bu yüzden. bu belki psikolojik bi hastalık, ruh hastalığı bilmiyorum. ama yeni arkadaşlıklar ya da yeni insanlarla el sıkışmak istemiyorum. yabancı bi insanla irtibatımda da problem olduğunu sanmıyorum. ama böyle bi asosyallik mevcut.

@6 ve @7 içten yazılarınız için teşekkürler dostlar.