türkçe rap'e "herkes herkesle düet yapsın, tarz, altyapı hiç önemli değil. yolla beati girsin. böylece kitle artsın!" mantığını adım adım sokuşturanların yatacak yeri yok. albümün ikinci kısmı, allame düeti hariç tam bir fiyasko... anıl piyancı, grogi, emrah karakuyu ve kamufle düetleri çöp..

abluka alarm'ın bu isimlerle 100 şarkısı olsa anca 4'ü 5'i dinlenebilir olacaktır. albümün ilk cd'sindeki duyan yok parçasına hasta oldum diyebilirim. keza gölge değil güneşiz de enfes bir şarkı... albümün genelinde hüzünlü parçalarda bile sagopa kajmer'e yapılan göndermeler bi süre sonra sıkıyor.

dinlenmesini tavsiye edebileceğim bir albüm 'genel' olarak...