ikinci vörse çok güzel giriyor.

Şu an beni dinlediğini biliyorum, seni görür gibi oluyorum, analiz ediyor yazıyorum, açımı bulup çiziyorum, gözümü siliyor yanıyorum, düşünü biliyor üşüyorum,ama bir çözüme varamıyorum, dinle!

ve aynı güzellikte de bitiriyor.

uyuşmakta can damarlarım, patlayan dikişlerimi yamarım.

nakarat falanda güzel ama benim dikkatimi çeken bir söz var ki kendisi ''Labaratuvar içinde hangimiz değil yedek kobay.'' dır.

çizgisinde ilerlemekte olan sözlüğün sağ paraleli olanların, paralellikle suçladığı sol taraftaki paralel kobaysos abimize elbette bir gönderme değildir. tanışık mısınız yunus beyle?

bu sözden anladığım. dünya bir laboratuvar yaradanın uyguladığı sınavla senin de sınanmayacağın garanti değil. yani bir kimseyi elinde olmayanlardan ötürü yaşadığı olaylar yüzünden kınamak yanlış.