birbirine benzeyen milyonlarca şarkıdan ibaret olan piyasa olarak düşünülür genelde bu müzik için.

bunun nedeni de house tarzının daha önde oluşundan başka bir şey değildir. bir edm festivaline giderseniz, isimlerin pek bir öneminin olmadığını anlarsınız. çünkü hepsi birbirleriyle sözleşmiş gibi, bıktırırcasına aynı kompozisyonları farklı ritimlerde dayar durur.

bu yüzden olsa gerek, edm müzikte her zaman farklı kulvarlar açılır.

trap, dubstep, trance gibi.

bir yerden sonra kafa sikmeye başlar. geçen gerçekleşen skrillex konserinde, skrillex çıkmadan önce çıkan tayfa epey bir kafamızı, moralimizi, fiziksel gücümüzü sikti. aynı şeyi farklı taslarla çalıp durdular.

skrillex çıktığında da bitmiştik zaten. yatarak beklesen bile bitiriyor seni müzik.

sagopa kajmer ve birol giray bu kulvarda bir yer edinebilirlerse güzel olur. ama naber gibi arada derede kalmış, adı konulamayan bir tarzda şarkıyla zor.

edm ve rapin ilişkisi lil jon un what deyişinden ibaret değil tabi, ama çokta yer gözükmüyor bu piyasada rap müziğe.

hapçılara ne dayarsan coşuyorlar zaten.