kör Cerrah'ı tamamen sevmiştim zaten bu da sevdiğim şarkılardandı. ep ilk çıktığı zamanı hatırlıyorum hala. yurtta kalıyordum lise yıllarımda, telefondan melankolia.com'a baktım albüm çıkmış hemen bir internet kafeye gittim önce dinledim sonra indirdim alttan açtım şarkıları ve başladım önce msn'de takılmaya hatta ettiğim sohbeti bile hatırlıyorum yine bir sagocu arkadaşla konuşuyorduk albüm hakkında. derken 5 arkadaş daha geldi kafeye ve oturduk önce age of oynadık sonra bir de cs attık tabiiki playlistte sürekli kör cerrah dönüyor. bu şarkının nakarat kısmını duyunca aklıma hemen o günler gelir klasik koşullanmışsın apostrophe diyor pavlov bu duruma. ah o günler gelmez ki geri. her açıdan o günlere dönmeyi çok isterdim...