Zorbalarla uğraşmakla geçirdim yıllarımı
İlk kavgamda dayak yedim oldukça ağırdı
Yıllar geçtikçe serice attım yumruklarımı
Üç kuruşluk sevincimdi rezil yüzünü görmek

Uzattılar çevirmedim sattılar üzülmedim
Zamanında yettiğince gördüm hüzünleri
Yaşadım en ağırını, "Düzen budur" dedim
Böyle gelmiş böyle gider, "Rahat dur" dedim

Paramparça ellerim, patladı duvarlarda
Ter içinde uyanmalar, içimde korkularla
Ben de salladım bi' tane onlar bana vurdukça
Aynı sıkıcı döngü dünya yerinde durdukça