caprice attack'la, rashness'la falan olan eski işlerini hatırlıyorum da epey gelecek vaat eden bir mc'ydi xir. şimdiyse hiçbir şey anlatmayan, hep aynı kirli flow ve birbirini tekrarlayan liriklerle rap yapan bir mc'ye dönüştü. albümden yalnızca ayılmak istemiyorum, gözlerimde ve geri döndü parçaları farklı hissettirdi.

yine de yiğidi öldür hakkını yeme, beat seçmekten anlıyor ve albümün "kafamız mars" konseptini altyapılarda hissettirmiş. techno/trance esintili bassline'lar güzel bir olay.