rota iyi rapçi değildir. işin matematiğini çözmüş ve bozuk plak gibi benzer şeyleri tekrarlayan bir insan evladıdır. esasında boombap rap müzik yapmak hiç de zor bir şey değildir. kafiyeli cümleler yazmak ve akıcılığı sağlamanın mantığını çözdüğünüz an sizin de elinizden rota şarkıları akar gider. türev integral çözmeyi öğrenmek gibidir belki de, vaktinde üstü bir indiricez alta bölü... diye titreye titreye yaptığınız işlemler daha sonra density function soruları çözmenizde önemsiz bir araca dönüşür sadece.
hatta ileri götüreyim, müzik bestesi yapmak da pek zor bir şey değildir. bugün konservatuarlarda oturup iyi kötü bir piyano bestesi çıkartıp aynı günün akşamı da çalıp ''harikaymış yahu mozart mı bach mı bu'' dedirtecek yüzlerce insan var. genel olarak bir şeyler icra etmek pek zor değil hani. instagram ve tiktok keşfeti inanılmaz iyi ressamlarla dolu. belirli çizim üsluplarını kanıksadıktan sonra herkesin elinde fırça futbolcu portreleri, sanatçı fotoğrafları, dünya manzaralarına dönüşüyor.
sanatı icra etmek kolay, icra edilmiş posaya ruh eklemek zordur. uzakları izleyen sarışın bir adam resmi çizmek basittir ama bir der wanderer über dem nebelmeer çizmek zordur. sanat size bir ekran üzerinden yüzünüze vuran rüzgarın serinliğini de, o soğuğun ve sisin kokusunu da, orada dikilen adamın dünyaya karşı çaresizlik mi hissettiği yoksa dünyayı ayakları altına mı aldığı paradoksunu hissettirmesindedir. yapay zeka o tabloyu çizemez. instagram sanat hesapları da.
veya iyi piyano icracılarıyla mendelssohn besteleri arasında ne enstrüman ne nota yelpazesi farkı var. ama birisi arka arkaya dizilmiş notalar çalabilirken birisinin çaldıkları birkaç yüzyıl sonra bile ingiliz kraliçesinin ölüm töreninde çalınıyor.
tabi türkçe rap müzik yapan hiç kimseye böyle büyük sanatçılık atfetmiyorum ama fikrin anlaşılmasını istiyorum. herhangi birinin arka arkaya dizdiği uyumlu sesli harflerle oluşan cümlelerle tempolu ve keyifli bir müzik arasında fark var. rota yazıp yazıp ipe dizen, kibirli ve kafasız bir adam. çoğu rapçi gibi kültürü zayıf diyeceğim. ama epey kültürsüz adamların bile gayet ruhlu ve kaliteli müzikleri var. rota'nın yok. çin seddi osmanlı için yapıldı sanan joker'in yaşamak öldürür'ü var mesela. insan hayata sitemini saf duygularına geçirince ortaya eser çıkıyor. yoksa jokzilla'yı chatgpt'ye de yazdırırsınız. baytar'ı size dinleten, ateşten gömlek dinleten şey şarkıların ruhu. aynılarını sizin de yazabileceğiniz şeyler çekici gelmez, gelmiyor da.
irem diye bir şarkısı var mesela, 27 dk mı neydi o yüzden hatırlıyorum. bu şarkıyı hiç duymamış birisi sadece bu 2 bilgiye bakarak ''oha adam 27 dakika boyunca rhyme ve flow yapmış harika'' mı demeli, yoksa ''bu iş aslında o kadar sıradan bir iş ki istersen oturup yarım saat de yapabiliyorsun'' mu demeli?
hatta ileri götüreyim, müzik bestesi yapmak da pek zor bir şey değildir. bugün konservatuarlarda oturup iyi kötü bir piyano bestesi çıkartıp aynı günün akşamı da çalıp ''harikaymış yahu mozart mı bach mı bu'' dedirtecek yüzlerce insan var. genel olarak bir şeyler icra etmek pek zor değil hani. instagram ve tiktok keşfeti inanılmaz iyi ressamlarla dolu. belirli çizim üsluplarını kanıksadıktan sonra herkesin elinde fırça futbolcu portreleri, sanatçı fotoğrafları, dünya manzaralarına dönüşüyor.
sanatı icra etmek kolay, icra edilmiş posaya ruh eklemek zordur. uzakları izleyen sarışın bir adam resmi çizmek basittir ama bir der wanderer über dem nebelmeer çizmek zordur. sanat size bir ekran üzerinden yüzünüze vuran rüzgarın serinliğini de, o soğuğun ve sisin kokusunu da, orada dikilen adamın dünyaya karşı çaresizlik mi hissettiği yoksa dünyayı ayakları altına mı aldığı paradoksunu hissettirmesindedir. yapay zeka o tabloyu çizemez. instagram sanat hesapları da.
veya iyi piyano icracılarıyla mendelssohn besteleri arasında ne enstrüman ne nota yelpazesi farkı var. ama birisi arka arkaya dizilmiş notalar çalabilirken birisinin çaldıkları birkaç yüzyıl sonra bile ingiliz kraliçesinin ölüm töreninde çalınıyor.
tabi türkçe rap müzik yapan hiç kimseye böyle büyük sanatçılık atfetmiyorum ama fikrin anlaşılmasını istiyorum. herhangi birinin arka arkaya dizdiği uyumlu sesli harflerle oluşan cümlelerle tempolu ve keyifli bir müzik arasında fark var. rota yazıp yazıp ipe dizen, kibirli ve kafasız bir adam. çoğu rapçi gibi kültürü zayıf diyeceğim. ama epey kültürsüz adamların bile gayet ruhlu ve kaliteli müzikleri var. rota'nın yok. çin seddi osmanlı için yapıldı sanan joker'in yaşamak öldürür'ü var mesela. insan hayata sitemini saf duygularına geçirince ortaya eser çıkıyor. yoksa jokzilla'yı chatgpt'ye de yazdırırsınız. baytar'ı size dinleten, ateşten gömlek dinleten şey şarkıların ruhu. aynılarını sizin de yazabileceğiniz şeyler çekici gelmez, gelmiyor da.
irem diye bir şarkısı var mesela, 27 dk mı neydi o yüzden hatırlıyorum. bu şarkıyı hiç duymamış birisi sadece bu 2 bilgiye bakarak ''oha adam 27 dakika boyunca rhyme ve flow yapmış harika'' mı demeli, yoksa ''bu iş aslında o kadar sıradan bir iş ki istersen oturup yarım saat de yapabiliyorsun'' mu demeli?
