farklı bir kulvardan ilerleyerek kendi dinleyici kitlesini yaratmayı başarmasını takdirle karşılasam da övüldüğü kadar iyi olmadığını düşünüyorum. çünkü; benimsediği tarz söz kalitesini de ön plana çıkarmasını gerektiriyor, nihayetinde röportajlarında aldığım izlenim manevi açıdan da bir felsefesi olduğu yönünde ve gerek kişiliği gerek söylemleri ile bunu yansıtıyor. ancak dinlenme sayılarını artırmak için kendi içinde bağlamdan kopuk sözler yazması ve üstüne autotune/melodyne ile bunu süslemeye çalışması, bana altında pilav üstünde profiterol olan bir açık büfe tabağı hissiyatı veriyor. verse'lerin altı boş kalınca nağmeli vokal ve nakarata yükleniyor. üzerinde hep bir olamamışlık var ahiyan'ın.