bir pesimistin gözyaşları piyanoyu, romantizma viyolini çağrıştırıyor bana. artık ikisini birbiriyle kıyaslayamıyorum, farklı anların, farklı saatlerin albümleri bunlar. kötü insanları tanıma senesi de böyle. bazı anlarda bu üçünden sadece o an en çok ihtiyaç duyduğunu açıp sago'nun gizemli evrenine ulaşırsın, aynı şarkılarda yeni tınılar, yeni anlamlar bulursun. anılar canlanır.
tanım: 2005 çıkışlı, hayli dramatik bir sagopa kajmer albümü.