daha ne denebilir

  1. sevgili hikmet abinin enkazdan kurtarıldığını duyduğumda nasıl şükretmiştim nasıl sevinmiştim anlatamam. böyle harika içten sözleri yazan adamın üzülerek söylüyorum ki muhtemelen yaşadıklarından beslenerek yazdığı sözler bunlar ve gerçekten muhteşem. benim içimdeki tanımlayamadığım bazı hayal kırıklıklarıma ayna tutuyormuş gibi. sanki içimden öylesine haykırmak geliyor işte, benim yerime haykırmak istedikerime ses oluyor. hayırlısı demek zorunda kalıyor insan bazen insan elinden bir şey gelmeyeceğini anladığı zaman. o nedenle gerçekten yemişim böyle bir işte tekniğini klibini osunu busunu... çok yaşa hikmet abi Allah sana sağlık sıhhat versin!