romantizma'yı hiç baştan sona dinlememiştim. 2 buçuk sene oldu trois couleurs'u izleyeli, ve kieslowski sineması hala ilk günkü gibi heyecanlandırıyor beni. kadıköyde sağda solda filmleri verildiğinde koşa koşa gidiyorum. zbigniew preisner'in bu üçleme ve la double vie de veronique için yaptığı besteleri de tekrar tekrar dinlerim.

her neyse. bu albümünü dinleyeyim sagonun dedim bugün. bu introyu duyunca... tüylerim diken diken oldu. böyle olunca benim için en iyi sago introsu budur *