"biraz da kayboldum.. yoruldum, ama kaçmadım! savaş yanlısı saçlarından."

karaçalı gibi adamlar böyle sözler yazdığı müddetçe bitmeyecek kredidir. bitmesindir. ben bu tür sözlerde kendimle karşılaşmaktan, kendimden bir parça bulmaktan hoşlanıyorum. aşk kaçınılmaz bir şey ve çağımızda kaliteli aşk yaşamak büyük lütuf. böyle bir şeyi kaybedince de böyle kaliteli işlerle kendine geliyor insan. kendine de gelemiyor gerçi, toparlamanın bir yolu yok ama bu tür işler insana dert ortağı oluyor, şarkı ile dertleşiyorsun. belki aklına bir anın geliyor gülümsüyorsun. adosun dediği gibi, "gülümse, çünkü başka hiçbir bokun yok." hiçbir boku olmayan insanların anlayacağı bir şey bu.