kötü giden şu günlerde durduk yere zihnime giren ve oradan da çıkmayan eser.

şarkıda ne anlatıldığını tam olarak anlayamıyorum fakat her bir parçasını hissede hissede hayranlıkla dinliyorum. altyapı sakin iken okunan son nakaratta bende sonlanıyorum resmen.






(bkz: kahrolsun noktadan sonra boşluk bırakma kuralı)