666 albümünün en sevdiğim şarkısı. beni içerisine çekiyor, buhranlara sokuyor, hücrelerime işliyor, kanım çekiliyor! elektro gitar solosu beni benden alıyor. öve öve bitiremedim ama öyle. ayrıca şarkının sözlerinde de kendimi buluyorum sık sık. her şeyin tadında olduğu bir parça. kaotik bir düzen barındırıyor, tıpkı türkiye gibi...