biliyorsunuz efendim demokratik rap diye geziniyorlar bazıları ortalıkta fakat bu arkadaşlar bu olayın ne olduğundan habersiz. amme hizmeti olarak demokratik rapin temel ilkelerini açıklıyorum.
efendim öncelikle katılım ilkesi. biliyorsunuz bu işler tek başına olmaz 5-6 kişi olmak lazım en az. hem birine saldırmak falan gerekirse yine faydalı oluyor bu ilke. fakat altınızdaki arabaya göre gezin yani bi köşede birine şahinle yaklaştığınızda içinden 17 kişi çıkmasın. ciddiye almazlar sizi.
kuvvetler ayrılığı ilkesi. mesela sürekli bir tarz da parçanız olmayacak. ne bileyim x, y bunları dinlemediniz mi lan ? diyebileceksiniz. insan içine çıkacak yüzünüz olacak. tek bir tarza yönelmek yok arkadaşlar.
eğer tek bir tarza yönelirseniz vallahi fena bastırırlar ondan sonra açıklamalar yapmak zorunda kalırsınız ki açıklamalar sizi daha büyük sorunlara götürür.
tam açıklayamadım en önemli ilkeyi.
katılım efendim. katılım şart. bu katılım çeşit çeşittir. mesela biri ile feat atarsın. bu bir katılımdır. fakat bir şarkıda arkadan bir yeahhh patlatmakta bir katılımdır. yani adam veriyor gazı veriyor bedılı sen bir de yeaah patlatıyorsun iş tamam oluyor.
milli egemenlik. tabi. her yere hakim olacaksın aga. öyle kimsenin okumadıgı sözlükler falan demeyeceksin her yere bakacaksın. milli iradene saygısızlık yapılan yerlerden haberin olmalı yoksa bundan prim elde edemezsin. gördün mü kapalı beatli reblerinin üzerine işeyen birini hürra saldıracaksın. tabii.
not: demokratik rap'te millet demokratik rap'i yapanlardır. demokratik rap bu. başka raplere benzemez.
eşitlik abi. eskiden öyle değildi . 2001 de herkes istedigi albümü alamıyordu. fakat demokratik rap'te herkes istedigi zaman albüm alabilecek. bu yüzden bunu vurgulamak için günümüzde demokratik rapin yaygın oldugu yerlerde '' siz 2002 de biz o albümü alırken nerdeydiniz '' şeklinde laflar dönüyor. eskiden kötüydü demek istiyorlar aslında. polyannalık değil bu herkes eşit olacak.
demokratik rap ile dalga geçmeden önce onun ne denli sağlam temellere dayandığını gördüğünüzü umarak yazımı bitiriyorum.
(bkz: kahrolsun noktadan sonra boşluk bırakma kuralı)
efendim öncelikle katılım ilkesi. biliyorsunuz bu işler tek başına olmaz 5-6 kişi olmak lazım en az. hem birine saldırmak falan gerekirse yine faydalı oluyor bu ilke. fakat altınızdaki arabaya göre gezin yani bi köşede birine şahinle yaklaştığınızda içinden 17 kişi çıkmasın. ciddiye almazlar sizi.
kuvvetler ayrılığı ilkesi. mesela sürekli bir tarz da parçanız olmayacak. ne bileyim x, y bunları dinlemediniz mi lan ? diyebileceksiniz. insan içine çıkacak yüzünüz olacak. tek bir tarza yönelmek yok arkadaşlar.
eğer tek bir tarza yönelirseniz vallahi fena bastırırlar ondan sonra açıklamalar yapmak zorunda kalırsınız ki açıklamalar sizi daha büyük sorunlara götürür.
tam açıklayamadım en önemli ilkeyi.
katılım efendim. katılım şart. bu katılım çeşit çeşittir. mesela biri ile feat atarsın. bu bir katılımdır. fakat bir şarkıda arkadan bir yeahhh patlatmakta bir katılımdır. yani adam veriyor gazı veriyor bedılı sen bir de yeaah patlatıyorsun iş tamam oluyor.
milli egemenlik. tabi. her yere hakim olacaksın aga. öyle kimsenin okumadıgı sözlükler falan demeyeceksin her yere bakacaksın. milli iradene saygısızlık yapılan yerlerden haberin olmalı yoksa bundan prim elde edemezsin. gördün mü kapalı beatli reblerinin üzerine işeyen birini hürra saldıracaksın. tabii.
not: demokratik rap'te millet demokratik rap'i yapanlardır. demokratik rap bu. başka raplere benzemez.
eşitlik abi. eskiden öyle değildi . 2001 de herkes istedigi albümü alamıyordu. fakat demokratik rap'te herkes istedigi zaman albüm alabilecek. bu yüzden bunu vurgulamak için günümüzde demokratik rapin yaygın oldugu yerlerde '' siz 2002 de biz o albümü alırken nerdeydiniz '' şeklinde laflar dönüyor. eskiden kötüydü demek istiyorlar aslında. polyannalık değil bu herkes eşit olacak.
demokratik rap ile dalga geçmeden önce onun ne denli sağlam temellere dayandığını gördüğünüzü umarak yazımı bitiriyorum.
(bkz: kahrolsun noktadan sonra boşluk bırakma kuralı)
