eyvah! diye başlayan ve sevdiğini gömmenin hissini yaşatan bir abdülhak hamit tarhan şiiri


--spoiler--
Eyvâh! .. Ne yer, ne yâr kaldı,
--spoiler--


--spoiler--
Her yer karanlık pür-nûr o mevkî? ..
Mağrib mi yoksa makber mi yâ Râb!
Yâ hâbgâh-ı dilber mi yâ Râb,
Rüyâ değil bu ayniyle vakî.
--spoiler--

hamiyet yüceses yorumu ferah bir yas havası verirken, hafız burhan diri diri adamı taş plağa gömer. bir de bülent ersoy'un bir modern dans gösterisi eşliğinde yaptığı yorum var ki bambaşka moruk bambaşka. onu da bırakayım buraya