ağaçkakan'ın yazdığında bir dağınıklık ya da bütünsüzlük yok. dragunov'un da dediği gibi şarkılarını genel olarak bir konu ya da tema üzerine kuruyor. bu bazen ölüm oluyor bazen yalnızlık oluyor bazense politik konular oluyor.

ağaçkakan'ın dediğine göre de; yazdıklarını tek seferde değil, farklı zamanlarda yazıyor. sonra kes-yapıştır şeklinde, fonetik bir biçim oluşturacak şekilde sunuyor.

boş bir adam değil, anlaşılmak niyetinde de değil, saçmalamak niyetinde de değil. çok farklı ruh hâllerinde dinlediğinde, çok farklı şeyler anlayabiliyorsun bu adamın şarkılarında. he kafiye uğruna bolca annenin mağdur olduğu dizeler yerine de, 'entelektüel kusmuk'u tercih ederim orası ayrı tabii.