Müthiş bir sound'a ve sözlere sahip Ege Çubukçu şarkısı.

Sözleri

Son zamanlarımda boş bir poşet gibi rüzgârla dans ediyorum
Son zamanlarımda boş bir kaset gibi sessiz ve çok durgunum
Son zamanlarımda boş bir poşet gibi rüzgârla dans ediyorum
Son zamanlarımda boş bir kaset gibiyim...
Duvarlarımda dört dönüyorum
Belki Dünya düz, bildiğin her şey yalan
Belki dönüyor aynı kafam gibi; kaskatı
Çat kapı; davetsiz bi' afet, ucuz bi' roman
Odaya dolup gidiyo'
O-o-o, kolaya kaçıp geliyo'
Söyle yine, yine mi eriyor Dünya?
Maymunlar gibi yaşarken cehennemi
Bir parti evinde
Devamı çekilen bir film; elim belinde
Umurumda değil. Cevapsız kalsın daha iyi
Nasılsa yeni, deli sorular gelir
Değer verip meğer deyip ederler içinde kederlenip
Dinlerdik sebeplenip içerken beyaz gelin
Aktıkça içten derin gerilir davul gibi akar beyin
Sanki senin değil...
Yaşarken bildiğin her şeyin bir hayal ürünü olduğunu öğrendiğin;
Era, bi' evre, bi' evrim, bi' devrim, bi' kendim
Yarattım dünyayı, dizaynı, siz aynı hayatı yaşarken;
Ben hareket etmekteyim
Gözümü her kapattığımda başka bir memleketteyim
Çayımı demlemekte, kendimi dinlemekteyim
Süper bi' güç mü lazım sana? Kaybol ortadan!
Kimselere sormadan
Arkana bakmadan
Yerinden kalkmadan
Yollar senin
Yıllar seni yollar geri...
Son zamanlarımda boş bir poşet gibi rüzgârla dans ediyorum
Son zamanlarımda boş bir kaset gibi sessiz ve çok durgunum
Son zamanlarımda boş bir poşet gibi rüzgârla dans ediyorum
Son zamanlarımda boş bir kaset gibiyim...
Sahne tozunu yutmuş bir aktör, bir aktris gibi çevremde rolünü kabullenmiş bir ton artist var!
Her yerde sahte gülüş
Herkeste maske
Bi' tek ben miyim kafeste, ha (ha)?
Samimi olana dek, bulamam sana bi' renk
Kalırım yine de tek, rakı gibi sek
Yanımda köstek, önümde tümsek
Yok ettim tek tek
Çemberimi daraltmakla başladım
Hissettiğim ağırlığını eteğindeki taşların
Zor zamanlarımda kuma gömülen başların
Kendileriyle övünen aşkları
Dünya dönerken yavaşladım
Elini bulaştırmaktan korkma; kirlenmek güzel...
Temiz kalmak da bazen kirli bir düzen
Alamayıp kana bulamayı, her şey mubah mı dersin?
Arada derede yaşadığın hayat mı verdi dersi?
Ateşli bi' sohbetin içinde bulduk kendimizi
Dinlerken derdimizin kirli anılarında kaybolduk
Yakışmaz ki beni dinleyene fanboy'luk
"Kral benim!" diyen karakterler hâlâ toyluk evresinde
Benim içinse yeni bi' era, bi' evre, bi' evrim, bi' devrim, bi' kendim
Yarattım dünyayı, dizaynı, siz aynı hayatı yaşarken arındım
Hakan'ım gibi kendime sarıldım
Sarıldım kendime
Sarıldım kendime
Bükemediler belimi
Uzattım yine de elimi
İçimdeki gerilimin sebebi
Bu şehrin delileri
Dev aynasında yaşar birileri
Zarar verir...
En çok da zihni sinir yargılardan zarar gelir...
Bizimse karnımız tok
Oyun zamanımız yok
Yola devam! (yola devam, yola devam)