hayatını istanbulda geçirmiş 18inde bir çocukken ankaraya indim birkaç sene önce, üniversiteye. ilk bir iki ay heyecanlıyız, yeni ortamlar falan. 808li parçaları açardım ne anlattığı önemli değil maksat moda girmek. sonra o depresyon kayasına çarptığım zaman, hani çoğu şey düşündüğün gibi gitmemiştir falan. o zaman kayra vardı kulakta. terminalde sigara içerken de, balkonda gece de. yukarıda biri demiş ya yabancı dinlerim, eyvallah da işte kendi coğrafyandan olmayınca almıyosun o hissi. bi şeyler eksik kalıyo. kayra bunda çok başarılı. usa'li adam yanık yanık bir şeyler anlatırken tuttuğu torbadan, çaktığı orospulara giriyor. bizim coğrafyada bunlar çok ''relatable'' şeyler değil çoğunluk için.
ha şu an depresif ruh halinden çıktım mesela. kayra da dinlemem lol de oynamam artık.
bu arada bu memlekette harbiden iyi rapçi var mı ya? kayranın en azından başarılı olduğu bir nokta var.