intro insanı alıp başka yerlere götürüyor. özellikle de sondaki nakarat.

Yoruyo', boğuyo'
Miğferim artık akışı bozuyor
Bir emir aldım siperi bıraktım koşuyo'm
O koku yoğun
Sonu yok cesetten tepelerin, çoğu dost o koyuyo'
Korkmuyo'm da doğruya doğru yoruyo' (ooo)

sağ olsun biri clubhouse sohbetlerinde Şehinşah'a bu nakaratın nerden aklına geldiğini emri kimden aldığını soruyor.
Her ne kadar Şehinşah 1918 adında bi film izlemiştim oradan esinlendim dese de aslında orda filmin adını karıştırıyor.
Şehinşahın nakarat için esinlendiği film 1917.
Zaten 1917 filminin fragmanın sonunda da miğferi olmayan bir askerin savaşın akış yönünün tersinde çılgınca koştuğunu görüyoruz.
(youtube: youtu.be/YqNYrYUiMfg?t=125)

Şehinşah gerçekten çok okuyan izleyen ve gözlemleyen biri, bu biriktirdiklerini de eserlerinde çok güzel kullanıyor.