ben şehinşahı üçe ayırıyorum.
1. karma'ya kadarki şehinşah
2. karma-666 arası şehinşah
3. 666 ve sonrası şehinşah
ben şehinşah dinlemeye başladığımda kabul olmaz bizim gibiler daha yeni çıkmıştı bundan dolayı ilk 2 dönem hakkında o zamanlar aktif dinleyici olmadığımdan net bir şey söyleyemesem de bu son döneminde çok severek dinliyorum. içini o kadar güzel ve metaforik döküyor ki. samanyolu'nun, güneş'in, darılmak yok'un, türlü bela'nın, rehabilite'nin aurası öyle derin ki. ceyda ile ayrıldıktan sonraki parçalarda daha çok iç dünyasına yöneldi. iç dünyasıyla alakalı olmayan parçalarda ise ''peşimdeki piranalar'' metaforunu kullanarak onu düşürmek isteyen ve geçmişte beefli olduğu insanlara sallıyor. bahaneleriniz ve yaz yağmurum dışında diskografisinde henüz boş şarkı görmedim (yaz yağmurum bence dinlenebilirlik olarak yüksek ama rap olarak bakılacak bir parça da değil elbette). burada ve tüm kitlesinde talep-arz, baban, çocuk gibi şarkılar yetersiz görülüyor ama benim için bu üç parça da en iyilerinden olmasa da kötülerinden değil.
ben genel olarak o sıra müziği eğlence aracı olarak dinlemiyor da ruhuma dokunsun istiyorsam bunu şehinşah çok çok iyi başarıyor. ben evli değilim hiç evli olmadım, onun gibi sorunlarım da olmadı ama çoğu şarkısı bana direkt ayna görevi görüyor. bu ayna görevini kuşkusuz şehinşah'ın en iyilerinden olan karma, yak yak yak, pirana, karma öncesi işleri falan yansıtmıyor pek. 666 ve sonraki işlerde bu yoğunluğu daha fazla hissediyorum. bu yüzden de genel kitleden farklı olarak yeni şehinşah eski şehinşah'tan bence daha iyi. ^^
1. karma'ya kadarki şehinşah
2. karma-666 arası şehinşah
3. 666 ve sonrası şehinşah
ben şehinşah dinlemeye başladığımda kabul olmaz bizim gibiler daha yeni çıkmıştı bundan dolayı ilk 2 dönem hakkında o zamanlar aktif dinleyici olmadığımdan net bir şey söyleyemesem de bu son döneminde çok severek dinliyorum. içini o kadar güzel ve metaforik döküyor ki. samanyolu'nun, güneş'in, darılmak yok'un, türlü bela'nın, rehabilite'nin aurası öyle derin ki. ceyda ile ayrıldıktan sonraki parçalarda daha çok iç dünyasına yöneldi. iç dünyasıyla alakalı olmayan parçalarda ise ''peşimdeki piranalar'' metaforunu kullanarak onu düşürmek isteyen ve geçmişte beefli olduğu insanlara sallıyor. bahaneleriniz ve yaz yağmurum dışında diskografisinde henüz boş şarkı görmedim (yaz yağmurum bence dinlenebilirlik olarak yüksek ama rap olarak bakılacak bir parça da değil elbette). burada ve tüm kitlesinde talep-arz, baban, çocuk gibi şarkılar yetersiz görülüyor ama benim için bu üç parça da en iyilerinden olmasa da kötülerinden değil.
ben genel olarak o sıra müziği eğlence aracı olarak dinlemiyor da ruhuma dokunsun istiyorsam bunu şehinşah çok çok iyi başarıyor. ben evli değilim hiç evli olmadım, onun gibi sorunlarım da olmadı ama çoğu şarkısı bana direkt ayna görevi görüyor. bu ayna görevini kuşkusuz şehinşah'ın en iyilerinden olan karma, yak yak yak, pirana, karma öncesi işleri falan yansıtmıyor pek. 666 ve sonraki işlerde bu yoğunluğu daha fazla hissediyorum. bu yüzden de genel kitleden farklı olarak yeni şehinşah eski şehinşah'tan bence daha iyi. ^^
