ya ben de yaşanmışlıkların, gerçek tarzının kliplerde yansıtılması taraftarıyım ama beni rahatsız da etmiyor arabalı kadınlı içkili klipler. patron slam dunk'da kadının dans etmes, lambo sahneleri, motorla drift sahnesi; ati everest'te kumar sahnesi falan aklıma gelen ilk 2 şey bu.

samimi kliplerin taraftarıyım. çok göze girmeyen, efekt kusturmayan, görsellerin birbirine girmediği klipler. mesela şanışer'in kuytu köşelerde klibi aşırı sade ve bir o kadar da samimiyken peşimde kara geceler klibi çok göz yoruyor bol prodüksiyonlu olsa da. ya da şehinşah klipleri genelde senaryolu oluyor ne sade ne de göz yorucu. (aslında kunteper efekt kusturuyordu ama göze batmıyordu, oldukça samimiydi)

gelelim konumuza, bu adamlar belli ki ferrarileri kiralamış, hatta muhtemelen kiralarken belirli bir kilometreyi geçince daha çok para gireceğinden araçları çekici ile getirip yalnızca sahneye getirirken çalıştırıp çekici ile geri götürmüşlerdir. klipteki motorlar zaten kiralık oyuncular, işlerinde profesyonel motorcular belli ki. bu adamlar geçmişte bu hayatı yaşamıyorlardı ama elleri biraz para görünce flex yaşamaya başladılar ve liriklerinde de kliplerinde de bu flex yaşantıyı anlattılar. flex hayatı şahsımca sevmem ve benim gibi gömlek tişört pantalon ceket gezen bir adam bu klibi çekse işte o zaman sırıtırdı. adamların ayaklarından airmaxler uzun nike beyaz çoraplar, üstlerinden northface montlar eksik olmuyor. bu adamlar bunlarla yaşıyorlar, bunları anlatıyorlar.

klip prodüksiyonu da gerçekten fazla kaliteli. çekim açıları, klip editi falan işinde iyi birisinin elinden çıkmış. ama yine de unutmamak gerek, şehinşah 4 yıl önce de bugünü görmüş. saygı duruşu, 1 doz karma almaya davet ediyorum sizi.