Gerçekten etkileyici bir çalışma. ilk iki kısım biraz sıkıcı olsa da, son kısım gerçekten vurucu.
tepki, her zaman eleştiri aldı. bizzat ben de çok eleştirdim kendisini. hala eleştiririm ve bu şarkıyı dinledikten sonra da eleştireceğim. benim derdim tepki'nin hayatıyla veya özeliyle değil, yaptığı müzikle. yer yer gerçekten güzel nakaratlar çıkartıyor kendi tarzında örneğin a.p.o nun albümündeki beni duy parçası. bazen de gerçekten dinlenemeyecek işler yapıyor.
tepki biraz da, dinlediklerinden çok ama çok etkilenen bir isim. the game'i birebir kopyaladığı zamanlar da olmuştu mesela.
her neyse, genel olarak tepkiyi dinleyen birisi değilim.
ama bir gerçek var, eğer müzik yapıyorsanız bir şeyleri göze almak zorundasınız. her gün, home studio kurabilmek için gırtlağından kesen insanlar mevcut. kredi çekenler, geriye ödeyemeyenler... sadece çektikleri krediyi ödeyebilmek için avmlerde çalışmak zorunda kalanlar, bir kere gelinen dünyada en pırıltılı zamanlarını üç beş dırzoya haketmedikleri zoraki mecburiyeti göstermek için harcayanlar...
hayat bu.
eğer sağlam bir temeliniz, güvenceniz yoksa, yani yapacağınız işin getirileri sizden götürülerinden fazlaysa zaten gözünüzü karartırsınız, bata çıka bir yerlere gelirsiniz.
önemli olan temeliniz, müziğiniz.
özellikle rap müzikten gelir sağlama düşüncesi bizim ülkede, çoğu avrupa ülkesinde hatta amerika'da dahi pek mantıklı bir düşünce değil.
amerika da dahi senelerce tırnaklarıyla kazıyıp, orta yaşlarına yakın zamanda meşhur olup parayı götürenler var. örneğin; yelawolf, juicy j vs.
biraz hayal dünyasından çıkıp, gerçek mizansene bakılmalı diye düşünüyorum. içinde olduğumuz oyunda bize örülen sınırları çitleri inceleyerek yıkamayız.
o çitleri kırıp atacak bir nedeniniz olmalı : müzik.
tepki şu an olduğundan daha yüksek bir konuma gelemeyecek bence. zaten türkiyedeki undergroundda gerçekten bilinen bir kaç isimden birisi. bu halde bile sağladığı kazanç üç aşağı beş yukarı tahmin edilebilir.
kaldı ki, sansar ne kazanıyor bu işten ?
bak mesela da poete, adam after partyler, bilmem ne festler derken dj likten yürüyüp kendi yağında kavruluyor. da poet ilerleyen zamanlarda rapi tamamen bırakıp dj liğini bir üst noktaya taşıyabilir.
veyasin'e bakın, ankara'nın sevilmeyen çocuklarından birisiymiş zamanında. adam tek başına kazıdı, kazıdı, şimdi de istanbuldaki çeşitli mekanları tek başına kapatıp hey douglas setiyle eğlencenin dibine vuruyor.
ne yapacağınızı, nasıl yapacağınızı, kime yapacağınızı iyi düşünmelisiniz.
müzikten para kazanmak istiyorsanız, siz ne kadar istemeseniz de ticari bir zeka geliştirmeniz gerekli.
bir anlık hevesle bir işe girişince olacağı budur. ltdler batar, alacaklılar coşar, vergiler gelir bla bla bla...
tepki'nin ilk iki kısımda bahsettiği şeyler her müzisyenin yaşayabileceği türden şeylerdir.
daha kötüsü var; hasan cihat örter gibi götüstü düşmek var mesela.
her şey gönlünce olsun be tepki. biz sen televizyona çıkıp arkadaşınla freestyle yaptığın zaman televizyonda izledik seni. her albüm yapışında " napmış netmiş " diye bir baktık. yine yap yine bakarız.
tepki, her zaman eleştiri aldı. bizzat ben de çok eleştirdim kendisini. hala eleştiririm ve bu şarkıyı dinledikten sonra da eleştireceğim. benim derdim tepki'nin hayatıyla veya özeliyle değil, yaptığı müzikle. yer yer gerçekten güzel nakaratlar çıkartıyor kendi tarzında örneğin a.p.o nun albümündeki beni duy parçası. bazen de gerçekten dinlenemeyecek işler yapıyor.
tepki biraz da, dinlediklerinden çok ama çok etkilenen bir isim. the game'i birebir kopyaladığı zamanlar da olmuştu mesela.
her neyse, genel olarak tepkiyi dinleyen birisi değilim.
ama bir gerçek var, eğer müzik yapıyorsanız bir şeyleri göze almak zorundasınız. her gün, home studio kurabilmek için gırtlağından kesen insanlar mevcut. kredi çekenler, geriye ödeyemeyenler... sadece çektikleri krediyi ödeyebilmek için avmlerde çalışmak zorunda kalanlar, bir kere gelinen dünyada en pırıltılı zamanlarını üç beş dırzoya haketmedikleri zoraki mecburiyeti göstermek için harcayanlar...
hayat bu.
eğer sağlam bir temeliniz, güvenceniz yoksa, yani yapacağınız işin getirileri sizden götürülerinden fazlaysa zaten gözünüzü karartırsınız, bata çıka bir yerlere gelirsiniz.
önemli olan temeliniz, müziğiniz.
özellikle rap müzikten gelir sağlama düşüncesi bizim ülkede, çoğu avrupa ülkesinde hatta amerika'da dahi pek mantıklı bir düşünce değil.
amerika da dahi senelerce tırnaklarıyla kazıyıp, orta yaşlarına yakın zamanda meşhur olup parayı götürenler var. örneğin; yelawolf, juicy j vs.
biraz hayal dünyasından çıkıp, gerçek mizansene bakılmalı diye düşünüyorum. içinde olduğumuz oyunda bize örülen sınırları çitleri inceleyerek yıkamayız.
o çitleri kırıp atacak bir nedeniniz olmalı : müzik.
tepki şu an olduğundan daha yüksek bir konuma gelemeyecek bence. zaten türkiyedeki undergroundda gerçekten bilinen bir kaç isimden birisi. bu halde bile sağladığı kazanç üç aşağı beş yukarı tahmin edilebilir.
kaldı ki, sansar ne kazanıyor bu işten ?
bak mesela da poete, adam after partyler, bilmem ne festler derken dj likten yürüyüp kendi yağında kavruluyor. da poet ilerleyen zamanlarda rapi tamamen bırakıp dj liğini bir üst noktaya taşıyabilir.
veyasin'e bakın, ankara'nın sevilmeyen çocuklarından birisiymiş zamanında. adam tek başına kazıdı, kazıdı, şimdi de istanbuldaki çeşitli mekanları tek başına kapatıp hey douglas setiyle eğlencenin dibine vuruyor.
ne yapacağınızı, nasıl yapacağınızı, kime yapacağınızı iyi düşünmelisiniz.
müzikten para kazanmak istiyorsanız, siz ne kadar istemeseniz de ticari bir zeka geliştirmeniz gerekli.
bir anlık hevesle bir işe girişince olacağı budur. ltdler batar, alacaklılar coşar, vergiler gelir bla bla bla...
tepki'nin ilk iki kısımda bahsettiği şeyler her müzisyenin yaşayabileceği türden şeylerdir.
daha kötüsü var; hasan cihat örter gibi götüstü düşmek var mesela.
her şey gönlünce olsun be tepki. biz sen televizyona çıkıp arkadaşınla freestyle yaptığın zaman televizyonda izledik seni. her albüm yapışında " napmış netmiş " diye bir baktık. yine yap yine bakarız.
