Kendi açımdan, Sadece rap değil bütün türleri dinlerken olan şeylerden bahsedeyim.

Birinci dezavantaj şu: eskiden dolu dolu dinlediğim parçaların aslında bir davul ve üstündeki birkaç elementten oluştuğunu anlayıp kafamda her öğeyi ayrı bir yere yerleştirdiğim, birbirinden zihnimde bir çeşit izole ettiğim için parçadaki o bütünlük bir anlamda yok oluyor. Sanki solo yapmışsın da kanalları öyle dinliyormuşsun gibi bir hissiyat oluyor.

İkincisi: beatmakerlık değil de kayıtla, mixle ilgili en azından 2-3 tecrübesi olanlar daha uygun buraya; duyduğum vokal kayıtları eskisi kadar pürüzsüz gelmiyor. Şarkıdaki vokali kendi aldığım amatör kayıtlar ve yaptığım mixlerle kıyaslıyorum otomatik olarak. Böylece Nefes sesleri, hırıltılar, fstkçşhp seslerine daha duyarlı bir hale geldim. Kayıtlar eskisi kadar temiz gelmiyor kulağıma.

Üçüncüsü: gözümün önüne daw ekranım geliyor ya da atıyorum reverb efekti şu drum kitteki clape ne kadar benzemiş vs. Derken iş çıkıyor durup dururken başa. Bir de şarkıdaki enstrümanları kendi sanal enstrümanlarımla kıyaslayınca tatmin hissi azalıyor şarkının ilettiği. Mesela bergen-elimde fotoğrafın dinliyordum az önce. Ulan diyorum bu yaylılar niye benim free vst lerime bu kadar benziyor. Kafa gidiyor oralara.

Avantajları da şöyle kısaca: hem bakış açısını, müzikal eğilimimizi, yeteneğimizi bence geliştiriyordur irdeleme işi. Hem de yıllarca biz bu işleri bilmezken dandik altyapılarla nasıl uyutmuşlar güzelce onu iyice anlamış oluyoruz.