türkçe rap hayvan gibi gelişti. büyük kitlelere sunuldu. sokakta 100 kişinin 95'i rap müziğin ne olduğunu ve en azından 2-3 mcnin ismini söyleyebilecek durumdalar. sorduğunuz kişilerin kimi ezhel der kimi şehinşah der kimi murda der kimi joker der kimi ben fero der ama en azından bu isimlerin hepsi sevsek de sevmesek de türkçe rap'e katkıda bulundular. bazılarının yaptığı müzik pure rap değildi, bazılarının hiphop ile alakası yoktu ama ister istemez pure rap yapan ya da bizim beğendiğimiz mcleri geliştirdiler.
sadece o isimler değil, beğendiğimiz isimler de geliştirdi. ezhel müptezhel ile, şehinşah karma ile, hidra ölüme inat ile, şanışer susamam ile, sagopa kajmer ve ceza tüm kariyerleriyle türkçe rap'i fazlasıyla büyülttüler. ben fero orman kanunları ile, ceg bu gece ile, norm ender mekanın sahibi ile, velet salına salına ile, bedo sana ne ile, uzi kan ile, beğenmesek de cakal puşt ile insanlara müzikte ''rap'' adında bir tür daha olduğunu gösterdiler. özellikle rap dinlemeyen, hayatı tuğçe kandemirlerle, bilal sonseslerle ya da alternatif müzik gruplarıyla geçen ergen ya da yetişkinlere ''alternatif'' bir müzik türü gösterildi. kimi sevdi, kimi sevmedi.
bugün hangi ''objektif'' ve ''iyi niyetli'' mcye sorarsanız sorun, rap müziğin günümüzdeki konumundan ve gelişiminden çok memnunlardır. ekmeği kesilen, ona göre saçma lirikler ve soundlar kullanıp ondan daha fazla para kazanan daha çok konsere çıkan, ona göre ''sözde rapçi'' lere hasetle bakıp hayvan gibi kıskanan, yer yer diss atarak ''en azından ismini geçireyim, fanları dissime bakar da stream kazanırım, magazin olurum'' kafasıyla ilerleyen ''kötü niyetliler'' ise bu tür albümlerin rap'ten dönülme albümleri olduğuna, pop olduklarına, kültürü yok saydıklarına ve kültüre saygısız olduklarına kanaat getirirler.
türkçe rap gelişmiştir. türkçe rap daha da gelişmektedir. sevdiğiniz mcler daha iyi prodüksiyonlarla, daha sık üretebiliyorsa; daha çok şehirde konsere çıkabiliyorlarsa ve sana daha çabuk ulaşabiliyorlarsa diğer hit insanların popülaritesi sayesindedir, kıs-kan-ma-ya-cak-sın.
sadece o isimler değil, beğendiğimiz isimler de geliştirdi. ezhel müptezhel ile, şehinşah karma ile, hidra ölüme inat ile, şanışer susamam ile, sagopa kajmer ve ceza tüm kariyerleriyle türkçe rap'i fazlasıyla büyülttüler. ben fero orman kanunları ile, ceg bu gece ile, norm ender mekanın sahibi ile, velet salına salına ile, bedo sana ne ile, uzi kan ile, beğenmesek de cakal puşt ile insanlara müzikte ''rap'' adında bir tür daha olduğunu gösterdiler. özellikle rap dinlemeyen, hayatı tuğçe kandemirlerle, bilal sonseslerle ya da alternatif müzik gruplarıyla geçen ergen ya da yetişkinlere ''alternatif'' bir müzik türü gösterildi. kimi sevdi, kimi sevmedi.
bugün hangi ''objektif'' ve ''iyi niyetli'' mcye sorarsanız sorun, rap müziğin günümüzdeki konumundan ve gelişiminden çok memnunlardır. ekmeği kesilen, ona göre saçma lirikler ve soundlar kullanıp ondan daha fazla para kazanan daha çok konsere çıkan, ona göre ''sözde rapçi'' lere hasetle bakıp hayvan gibi kıskanan, yer yer diss atarak ''en azından ismini geçireyim, fanları dissime bakar da stream kazanırım, magazin olurum'' kafasıyla ilerleyen ''kötü niyetliler'' ise bu tür albümlerin rap'ten dönülme albümleri olduğuna, pop olduklarına, kültürü yok saydıklarına ve kültüre saygısız olduklarına kanaat getirirler.
türkçe rap gelişmiştir. türkçe rap daha da gelişmektedir. sevdiğiniz mcler daha iyi prodüksiyonlarla, daha sık üretebiliyorsa; daha çok şehirde konsere çıkabiliyorlarsa ve sana daha çabuk ulaşabiliyorlarsa diğer hit insanların popülaritesi sayesindedir, kıs-kan-ma-ya-cak-sın.
