dostum çok standart ya.

en ufak bir deneysellik sezebilsem dinleyeceğim de sağdan soldan sürekli duymam hasebiyle bu şarkılara karşı inanılmaz bir doygunluk hissi oluşmuş bünyemde, onu fark ettim.

tamam inceden aşk acısı, tamam fahiş auto-tune kullanımı... ee, başka neyin var peki? spotify'daki 0 km playlist'inin kapağına yerleşmenin hakkını verebileceğin nasıl bir nitelik koyuyorsun ortaya?

misal; bu aşk acısıyla auto-tune'u harman edip sunanlar arasında aspova, çok özledim'iyle kesinlikle başarılı bir örnek oluşturdu. patron'un bu anlamdaki başarısından bahsetmiyorum bile. sevdik de noldu sanki'de bir yandan cosası geliyor insanın. türün kendisine karşı bir tutum beslemediğimi ifade etmeye çalışıyorum. ama bu şarkı bahsini geçirdiğim numunelerin yanında kesinlikle çok alışılageldik kalıyor.

bence sivrilebilmesi için tarzını oturtmaya ihtiyacı var young sop'un.