veteran arkadaşımızın söylediklerinde haklılık payı var ama bir yandan da yine mantığa bürüme payı olduğunu düşünüyorum. Her rapçiden beklenen tarz farklı oluyor ve o rapçi de kitlesini daha ziyade o tür şarkılarla yanında tutuyor. Bu, erkek rapçilerde de kadın rapçilerde de böyle; yani erkek eril dille şarkı yapınca dinleniyor veya bayan feminen dille rap yapınca dinleniyor diye bir kaide yok. (Ayrıca bu eril - dişil mevzusu da tartışmaya açık ama konumuz o değil.) Allame ve Joker'in yükseliş devrinde Şanışer, Sokrat, Sehabe, Sancak, Taladro gibi adamların duygusal şarkıları da çok dinleniyordu; battle'cılar da “Gerçek rap bu değil.” ayaklarına yatıyorlardı. Joker de melankolik şarkı yapıyor ama onu da kendisi gibi yapıyor, yine de böyle şarkılarına klip gelmezse pek dinlenmiyor. Single - albüm parçası veya klipli - klipsiz parça farkı bariz. Lil Zey sadece single yapıyor ve çoğu şarkısı klipli. Tarzı da tartışmaya açık. “Marina” ve “Eskisi Gibi” parçaları bana tam rap tadı vermiyor mesela, Fuat'ın tabiriyle “pop'un dallanmış hâli” gibi; ama ondan o tarz şarkılar bekleniyor ve o da tarzı ve sesi dolayısıyla alıp yürüyor. Öte yandan, Derya'nın da “Wasabi” ve “Tarikat” gibi şarkıları dinlenirken “Mazoşist” gibi bir şarkısı onlar kadar dinlenmiyor. Ressira da onun gibi. Sesi R&B tarza ve duygusal temalara daha yatkın; ama sesini gösteren ve tutum açısından sert olmadığı “Underground”, “Senin Yüzünden”, “Zoru Başar” gibi şarkıları sert şarkılarının yarısı kadar dinlenmiyor; Sehabe'yle düetleri de zaten Sehabe için dinleniyor.

Bir başka rapçiden örnek verirsem; açıkçası ben Payel'in Varım Yoğum şarkısını rahatlıkla Lil Zey'in "1 gr. Eksik"inin önüne koyabilirim, benzer bir temaya sahip ve hem rap sınırları içinde kalıyor hem de daha doyurucu; ama böyle bir şarkıdan da kimsenin haberi olmuyor. İş eninde sonunda acapella arkadaşımızın dediğine geliyor yani. Mesele ya onun dediği gibi ikiyüzlülük, ya öğrenilmiş çaresizlik, ya da ilgi meselesi; ama kesinlikle “bayanların rap yapamaması” falan değil.