son zamanlarda iyice belirgin olan olgu.

sagopa’nın kişisel buhranları, zor bir karakter olması, daha içe dönük biri olması; saçmasapan işlerin (tarikat, kavgalar vs) içinde yer alması ve t-rap kitlesiyle bağını koparması nedeniyle ceza hep altın çocuk, en iyi rapçi gibi gösterildi. sagopa -biraz da haklı olarak- tü kakaydı, ceza kısmen olağanüstü rap yeteneği çoğunlukla de kişisel ilişkileriyle hep zirvedeydi.

lirikleri, nakaratları, müziğe olan aşkı, üretkenliği, prodüktörlüğü.. türkçe rap’in en büyük hitlerinin yarısında imzası olan ve hala sürekli hit üreten bir adamı; son 5 senede iki elin parmağını geçmeyecek sayıda ve de vasat şarkılar çıkaran, konserlerinde söylediği şarkılarının yarısı hala daha en büyük rakibinin elinin değdiği işler olan, prodüktörlük yanı sıfıra yakın bir adamla kıyaslamak artık anlamsız bir boyuta ulaştı.

ne demişti bpg’de; “gerçek her zaman doğru cevaptır” zaman, sagopa’nın en iyisi olduğunu tescillemiştir. nitekim gerek piyasadan atılan respectler gerek de dinlenme sayıları, artık belirgin olan bu olguyu iyice gözler önüne sermektedir.

kastır sago.