Raziel Nisroc verse ;

Bu çağın çaylak katili geceme gel misafirimsin
İçeri gir kapımın kırıktır kilidi
sonsuz boşluklar sana mirasımdır
Bu toplum toplu katliama hep gebe kalmıştır

Bir yanım sessizliğe köleyken öyle ya da böyle
Gözüm kamaştı renkler değiştikçe
Maskeler düşünce dostlar, bu parti bitti
Kapınızda simsiyah çelenkler lale devrinden

Hayatım değerli miydi asgari ücretten
Bir merhabayla feat teklifi myspaceden
Lil John ve Sean Paul kılıklı züppe
Gurudan savaş marşı çalsın hep dilimde

Uykularımı yırtan kaoslar
Cesetle örtülmüş karanlık kör hudutlar
Kırılsın ayna ışıktı merkez
Hayatı terket bu dipsiz eşsiz bi hürriyet

Da Poet verse ;

Şehrin tüm duvarlarını kaplar sözlerim
Aç gözünü söz yemin git gel zihin
Elim kana boyalıysa bu boyadan değil
Oyalandıkça selamı çakar azrail hadi

Kaç , kaç oyun hiç bi yerde bitmez
Oyuna başlamadan oynamayı bilcen
Gökyüzü balıkçı ağı her adımda tuzağın
İçine içine batan suretini görcen

Bi sen , bi ben kalp kırıntısı
Sıktı beni "aman kalp kırmayım" sıkıntısı
Bağdat'dan transfer edin hırsızı
Nişantaşı'nda papyonda tılsım arayan arsızı

Pürüssüz hayat arayışı kadar boş , boş
Ölümden koşarak kaç koş , koş
Yanlız ağlasam da gülünce yanımda dost
İki kareden üçü yalan boşş..






Sıktı beni "aman kalp kırmayım" sıkıntısı

kendi gerçeklerimle yüzleştiğim günlerde Raziel dinlediğim dikkatimi çekti. Böyle bi etkisi var bu adamın.

Da poet'in yanına Raziel kadar yakışmıyor kimse.