buralarda pek ilgi görmemiş. fena bir albüm değil oysa ki. oldukça güzel düzenlemeler var, emek verilmiş bir iş olduğu belli. ahiyan'ın üslubuna alışmış olanlar için lirikal anlamda da bir şeyler sunuyor, bazen "on defa dinledim bu çocukcağızı ne dediğini anlayamadım" diye gazete fırlatan yalçın küçük tepkisi verdirttiği de doğru. ahiyan'ın tarzının bana çok hitap ettiğini söyleyemem, aniden patlattığı uzun havaları kafam kaldırmıyor bazen. albümde de bolca nağme duyuyoruz tabii; hiç kafamın kaldırmadığı, hiç beğenmediğim parçalar oldu ama dinlemekten keyif aldığım parçalar da mevcut. istemem, mahkeme şarkısı, saklayanlardanım ve gergin'i beğendim.

puanım 7/10.