günaydın vietnam'ı gördüm de aklıma geldi. vietnamı en çok bana soracaksın ey poet. bir buçuk ay önce vietnama gitme durumumuz vardı iş için. covid yüzünden adamlar sınırlarını açmadı ve hala gidemedik, o gün bugündür her sabah 4.30'da kalkıp adamlara online destek oluyoruz, oranın saatiyle 8.30 oluyor bu vakit. ellerindeki kamerayı bir oraya bir buraya çekiştiriyorlar kabloyu şuraya tak, şunu şuraya bağla, şu butona bas falan diyoruz paso. üstüne akşam 6'ya kadar normal mesaimiz devam etmekle kalmıyor fazla mesai de yapabiliyoruz. gece 9-11'de işten çıktığım da çok oldu. resmen hayatım sikildi. geçen hafta yıllık izin aldım kafa dinlemek için bakalım bu hafta bizi neler bekliyor.