patron n'apıyorsun agam.. bu kaçıncı melankolik iş oldu, artık sayamıyorum. iyi güzel, insanlar dinliyorlar ancak söylemek istediğim bi'kaç şey var.

misal 2017'de "yanıyorum hala" çıktı, gayet de iyi bir işti. daha sonra bu türde "manzaralar" ile zirve yaptın. "benden bu kadar" ile birlikte müzikal olarak biraz düşüşe geçtin. bakıldığı zaman da her yeni melankolik / arabesk türevi işin bir öncekinden daha kalitesiz olmaya başladı. "sevdik de ne oldu sanki" bu işin geldiği son nokta olmuş. zannımca bunun sebebi artık insanların sana bu türde başarılı olduğunu söylediği, kitlenin bu tonlarda işler duymak istemesinden ve senin onlara cevap verme ihtiyacı hissetmenden kaynaklanıyor. dolayısıyla yaptığın işler özgün, kaliteli ve ince işler olmaktan çıkıp bir fabrika ürünü haline geldi. her yeni işini açtığımda "patron yine melankolik bir altyapıya bir şeyler gevelemiştir kesin" ön yargısı ile dinliyorum işlerini. kitlenin isteklerine cevap vermenin sana bir çok getirisi olabilir ancak senin sanatçı kimliğinden bir çok şey de götürdüğü kesin. kimsenin fazla para kazanması ya da dinlenmesi ile ilgili bir sorunum yok ancak müziğin eskisi kadar yakalamıyor beni ve ben gibi düşünen insanları. umarım artık sanatçıların "böyle iyi dinleniyor" motivasyonu ile yazmayı bıraktığı zamanları da görürüz. hasret kaldık.