İki tarafın da gereksiz ataklara girdiği, gereksiz bir tartışma denebilir. Öncelikle “boom bap” kavramına kendi açımdan açıklık getireceğim. Bu, rap'te teknik bir terim olmakla birlikte günümüzde “trap olmayan” şeklinde bir anlam genişlemesine uğramış olabilir; “Eski Stil Türkçe Rap” yerine kullanılagelen bir kavrama dönüştüğü söylenebilir. Hani biz Türkçe rap'te old school - new school ayrımı yapıyoruz da Fuat “Türkiye'de old school hiçbir zaman olmadı; yurt dışında 1984'te new school'a geçildi. Sonra now school diye bir kavram çıktı” diyor ya, ama biz kolayımıza geleni sürdürüyoruz; bunun gibi. Ben bu açıdan bakarak Baykan Barlas'ın boom bap çıkışını biraz isabetsiz buluyorum.
Radansa'nın trap'i hafife almak için “Onun karanlık tarafı nasıl oluyor?” minvalinde bir tweet atması gereksiz bir hamle olabilir; ama devamında Keişan'ın “Sana takipçi kazandırayım”, “Seni konsere bile çağırmıyorlar.” gibi laflar söylemesi de isabetsiz olmuş. Trap'e gelen eleştirileri sürekli “Biz çok dinleniyoruz, siz az dinlendiğiniz için bizi çekemiyorsunuz.” türü argümanlarla savuşturmak bence yanlış. En basitinden “Senin müziğin sana, benim müziğim bana.” deyip geçebilirsin. Karşı tarafı “Dinozor, boom bap nazisi” gibi hitaplarla alaya almak onların yaptığının laciverdi olmaktan öteye geçemiyor ki?
Radansa'nın “Senin konserlerine ergenler geliyor” demesi bir çeşit önyargı gibi, Keişan'ın cevabı da lafı gediğine koymak gibi gözükebilir; ama bazı araştırmalar ergenlik yaşının 24'e kadar çıktığını gösteriyor. Yani bir insan 19-20 yaşlarında diye ergenlikten çıktığının garantisi yok. Ayrıca kişiden kişiye farklılık gösterecek bir şey bu.
Eski tarz rap'i savunanların trapçi tayfaya karşı agresifleşebildiklerini biliyoruz; bu konu genellikle “müziğin özgürlüğüne müdahale” gibi görülebiliyor ama işin eleştiri boyutu da var bence. Patron “Eleştiremezsek bizim işimiz ne?” diyordu mesela; trap tarz da karşı tarafa eleştirecek yeni bir malzeme verdi diyebilirim. Mesele sadece eleştirmek değil tabii, doğru bildiğini söylemek ve insanlara yanlış örnek olunduğunu, estetik algılarının kötü etkilendiğini düşündüğü noktada tepki vermek. (Eski stil rap'te estetik işler ne kadar, orası ayrı bir tartışma konusu.) Bu, zamanında pop'a karşı da yapıldı. Sonraları bundan vazgeçilip, zamanında pop'a hiç sövülmemiş gibi, yeryüzünden pop'un kötü örnekleri ortadan kaldırılmak istenmemiş gibi tavırlara bürünüldü. (Örneğin Ceza'nın böyle davrandığı söylenebilir.) Adamlar eski stil rap'i savunuyorlarsa o rap'in gereğini (sert eleştiri) yapacaklar zaten. Norm'un geçenlerde katıldığı Okan Bayülgen programında söyledikleri de bu bağlamda önemli; “Pahalı arabalarla, marka kıyafetlerle şov yapmak da yurt dışındaki adam için protest bir tavır. Çünkü onlar dışlandı ve şimdi 'Sizin sahip olup da bize layık görmediğiniz şeylere artık biz de sahibiz.' der gibi davranıyorlar. Ama bizim memleketimizde durum farklı, o yüzden bu tarz rap'ler sırıtıyor.” gibi şeyler söyledi.
Kitleye ne verirseniz bir süre sonra ona alışmaya ve onu istemeye başlar, dolayısıyla “İnsanlar bu tür müziği seviyor” gibi yaklaşımlarla da trap'in savunulmasının pek mantıklı olmadığını düşünüyorum. (Bu, eskinin "Rap küfürlü olur." argümanı için de geçerli.) Trap'in belirli örnekleriyle rap'e çeşitlilik katması bir avantaj; ama onun da eskiyi silip kendini kabul ettirmeye çalışması yanlış.
Radansa'nın trap'i hafife almak için “Onun karanlık tarafı nasıl oluyor?” minvalinde bir tweet atması gereksiz bir hamle olabilir; ama devamında Keişan'ın “Sana takipçi kazandırayım”, “Seni konsere bile çağırmıyorlar.” gibi laflar söylemesi de isabetsiz olmuş. Trap'e gelen eleştirileri sürekli “Biz çok dinleniyoruz, siz az dinlendiğiniz için bizi çekemiyorsunuz.” türü argümanlarla savuşturmak bence yanlış. En basitinden “Senin müziğin sana, benim müziğim bana.” deyip geçebilirsin. Karşı tarafı “Dinozor, boom bap nazisi” gibi hitaplarla alaya almak onların yaptığının laciverdi olmaktan öteye geçemiyor ki?
Radansa'nın “Senin konserlerine ergenler geliyor” demesi bir çeşit önyargı gibi, Keişan'ın cevabı da lafı gediğine koymak gibi gözükebilir; ama bazı araştırmalar ergenlik yaşının 24'e kadar çıktığını gösteriyor. Yani bir insan 19-20 yaşlarında diye ergenlikten çıktığının garantisi yok. Ayrıca kişiden kişiye farklılık gösterecek bir şey bu.
Eski tarz rap'i savunanların trapçi tayfaya karşı agresifleşebildiklerini biliyoruz; bu konu genellikle “müziğin özgürlüğüne müdahale” gibi görülebiliyor ama işin eleştiri boyutu da var bence. Patron “Eleştiremezsek bizim işimiz ne?” diyordu mesela; trap tarz da karşı tarafa eleştirecek yeni bir malzeme verdi diyebilirim. Mesele sadece eleştirmek değil tabii, doğru bildiğini söylemek ve insanlara yanlış örnek olunduğunu, estetik algılarının kötü etkilendiğini düşündüğü noktada tepki vermek. (Eski stil rap'te estetik işler ne kadar, orası ayrı bir tartışma konusu.) Bu, zamanında pop'a karşı da yapıldı. Sonraları bundan vazgeçilip, zamanında pop'a hiç sövülmemiş gibi, yeryüzünden pop'un kötü örnekleri ortadan kaldırılmak istenmemiş gibi tavırlara bürünüldü. (Örneğin Ceza'nın böyle davrandığı söylenebilir.) Adamlar eski stil rap'i savunuyorlarsa o rap'in gereğini (sert eleştiri) yapacaklar zaten. Norm'un geçenlerde katıldığı Okan Bayülgen programında söyledikleri de bu bağlamda önemli; “Pahalı arabalarla, marka kıyafetlerle şov yapmak da yurt dışındaki adam için protest bir tavır. Çünkü onlar dışlandı ve şimdi 'Sizin sahip olup da bize layık görmediğiniz şeylere artık biz de sahibiz.' der gibi davranıyorlar. Ama bizim memleketimizde durum farklı, o yüzden bu tarz rap'ler sırıtıyor.” gibi şeyler söyledi.
Kitleye ne verirseniz bir süre sonra ona alışmaya ve onu istemeye başlar, dolayısıyla “İnsanlar bu tür müziği seviyor” gibi yaklaşımlarla da trap'in savunulmasının pek mantıklı olmadığını düşünüyorum. (Bu, eskinin "Rap küfürlü olur." argümanı için de geçerli.) Trap'in belirli örnekleriyle rap'e çeşitlilik katması bir avantaj; ama onun da eskiyi silip kendini kabul ettirmeye çalışması yanlış.
