kötü müzikler genelde imkandan kaynaklanmıyo bana göre. özgünlük eksikliği en büyük faktör, tabi her şeyin ekonomiyle ilgisi olduğu gibi bunun da ekonomiyle ilgisi var ve ben ekipman fiyatlarından değil de başka bi yerden bu ekonomik soruna değineceğim, çünkü bana göre ekipman meselesi fasa fiso, özgünlük ve yaratıcılık olduktan sonra. işte farklı yerden bakacağım konu da bu, özgünlüğü öldüren şey de bu ekonomik sıkıntılardan biraz da, rapçiler yaptıkları müzikle geçinmek istedikleri zaman risk almak gibi bi düşünce içine giremiyolar, olanı, tutanı aynen yapmaya devam edip bi yerden yırtma-köşeyi dönme inancı içerisine düşüyolar. tabi ekipman fiyatlarının yükselmesinin yanı sıra labellara, kliplere, şirketlere, prodüktörlere ilk şarkısından, ikinci şarkısından dünyanın parasını dökmeye yeltenen gençler de işin çelişkili ve başka bi durumu. sanki biraz da iş umut kısır döngüsüne girmiş gibi. bence iş yine kişi de bitiyo bi rapçi vardır ailesinden aldığı destekle ilk şarkısından klipler-şirketler eşliğinde çıkagelir büyük ihtimal batar, başka bi rapçi behringer mikrofonuyla yalıtımsız odasında bi şeyler yapıp kendini geliştirmeye çalışır, başka biri işten güçten müzikle uğraşmaya vakit bulamaz. işin çok farklı, çelişkili, anlamsız, kısır döngüsel boyutları var yani bence sonuç olarak. ama evet ekonomi bu müziği buram buram etkiliyo.