sözlüğümüz yazarlarından fikirsiz'in geçtiğimiz günlerde çıkardığı anamnez adlı albümünün son sırasında bulunan parça. uzun zamandır kendisinden böyle bir iş duymamıştım. sıkıntılarla baş etmeyi kayıt almakta bulan bir adamın hikayesi. ağzından çıkan ilk kelime "yoruldum!" deyişinden itibaren dinleyiciye samimiyet tokadını vuruyor bu parça. öyle bir nakaratı var ki kaç kere başa sardım bilmiyorum. tabi nakarattan sonra değişen beat ile de samimiyet bağları kopuveriyor. benim için 1 dakika 10 küsür saniyelik bir parça da olsa,babalar gibi raptir.