pal sokağı çocukları

  1. gayet tadında bir albüm. vokal kullanımları hakkında iki şey söyleyeceğim. birincisi rap verse'lerde hep aynı tonlamalar kullanılıyor albümü baştan sona dinleyince de monotonluk yaratıyor. ikincisi de daha agresif okumalar (hardcore rap gibi değil de sözlerin gidişatını tam olarak dışarı yansıtarak okumayı kastediyorum) denenebilirdi, muasır okurken konfor alanından çok çıkmak istememiş gibi geldi.

    ha bu arada bu eleştirileri de albümü çok sevdiğim için yaptım. fazlasıyla kaliteli ve her işte olabileceği gibi bunun da daha iyisinin olacağını bildiğim için bunları diyorum. çıkışından 6 yıl geçince dinlerken daha da tatlı geliyor hatta.

    ayrıca keşke türkiyede o kültür otursa da canlı enstrümanlarla dolu altyapılar bu kadar zor gelmese prodüktörlere. bu albüm mesela tam onu istiyor...

    psycho deaf

    15/9/2020 19:16
        heart_plus : 1 stat_minus_2 : 0