labirent tutkusu (abluka alarm), delüzyon (cegıd), benim dünyam (sahtiyan), deev (şehinşah), al bum (aga b), bir gün her şey (gazapizm), sokak dili ve edebiyatı (yener çevik), taçdelen (u.l.a.ş), günah benim (eypio), sokak köpeği (indigo), modern zamanlar (çağrı sinci), le cafard (roadside picnic), batı yakası (anıl piyancı & dj artz), yakında sans (sansar salvo), kafamın içi (kezzo), otuzuncu gün (şanışer)... bunların hepsi 2016'da çıkan albümler mesela, çoğu da iyi albümler. evet ezhel patladı ve rap popüler kültürü ele geçirdi ama ezhel diye biri olmasaydı da bir yerden patlayacaktı zaten. hareketlenmeye başlamıştı piyasa, kaliteli işler ortaya koymak için daha profesyonel yatırımlar yapılmaya başlanmıştı. ceza, suspus'u yaparak yine dikkatleri üstüne çekti. da poet, farazi, kayra, sorgu(dramelodi), savai(safra) gibi sevilen isimler bir araya geldi ve 90 bpm adıyla kötülük bizim işimiz diye harika bir albüm çıkardılar mesela. mode xl yedi yıl aranın ardından birden efsanevi bir albümle (bkz: mevzu makamı) çıka geldi mesela. ki günah benim şarkısıyla eypio'nun da yine o yıllarda büyük sükse yaptığını unutmayalım.

2010-2015 döneminde de tabii ki çok iyi albümler var; hayki'nin, allame'nin vs o dönem ortaya koyduğu işleri, yeraltında verilen emekleri yabana atamayız ama bu dönemden "türkçe rapin kayıp yılları" diye bahsedenler de haksız sayılmaz. 2015 yılının ardındansa rap piyasası için daha olumlu konuşmak mümkündü. yani ezhel rap dünyasındaki hareketlenmenin sebebi değil, sonucuydu.