Bu arada 80 öncesi türkiye'de yapılan rock dünya standartlarına yakın denilebilir, barış manço'nun o gün yaptıkları bugün kendine üçüncü yeni vs diyenlere on basar. 80'den sonra bu türde dünyanın gerisinde kalmaya başlamamızın pek çok sebebi var, bütün bunları da siyasi konjonktürden ve yeni neo liberal ekonomi sisteminden bağımsız düşünemeyiz tabii ama temelde insanların tercihlleriyle alakalı.

80'den önce çok farklı bir gençlik söz konusuydu, 68 kuşağı, hippiler, özgürlükçü akımlar... bütün dünya için genellenebilir bunlar az çok. 80 darbesinden sonraysa şehirlere kontrolsüz göçün yarattığı koca bir gecekondu gerçeği söz konusuydu, tabii bu çok daha öncesine uzanan bir süreç ama artık yeni bir ekonomik model ve çok büyük gecekondu mahalleleri söz konusuydu. özal bunu fark edip bu kitleyi hedefleyen ilk siyasetçi oldu ve bu kültür yavaş yavaş egemen kültürlerden biri olmaya başladı. bu insanlar da hayatta büyük sorunlarla boğuşmaktaydı, daha temel sorunlar, ve sisteme isyanlarını yansıtma açısından arabeski kendilerine yakın buldular. tabii darbeden sonra arabesk şarkılardaki isyanın soyutlaştığını görüyoruz. ibrahim tatlıses'in tutulmasıyla da tarz ve tınılar açısından büyük bir evrim söz konusu. neyse, bunlarla ilgili zamanında birkaç makale okumuştum bulursam bu entry'ye ekleyebilirim.

edit: güzelinden bir makale bırakayım buraya konu ile ilgili, www.ulakbilge.com/makale/pdf/1503157526.pdf