genel kanının aksine neyse ve maalesef'i pek beğendim. normalde bi insanın klasik stiline alışınca deneysel işleri kulak tırmalar. söz konusu sago olduğunda bende tam tersi mevcut. yeni, farklı işler beni şaha kaldırıyor. ( tecrübe hariç ) toz taneleri ve sal gitsin bana pek sıkıcı geldi. lirikler, beatler, vokaller herşey vs. on numara ama dinleyemiyorum ruh yok şarkılarda. vazgeçtim inan ise klasik sago ama sıkıcı değil ruh bulabiliyorum özellikle nakaratı dinlendirici.

genel olarak iyi ep ama pesimist epler gibi üzerinden yıllar geçmesine rağmen dinlermiyim ? maalesef hariç sanmam. kapağıda çok seksidir.