(bkz: sözlerini de yazayım tam olsun)
unuttuğumun ilk günü, bir tebessüm filizlendi
Unutabilmenin en büyük zaferlerden olduğunu gördüm
Köklerinden ellerinle tutup ağacı sökmek
Ve bakıp titrek kollarına çok yorulduğunu bilmek
Yudum suyla hasretleşmek, istemsizce titremek, hayat ölüm arası nefesleşmek
Kendini kandırmaktan arındırmak, self defans, olmamalıya yok şans, bilindik bu türbülans
Unuttuğumun sonrası, hatır gönül sofrası
Ve bir ziyafet bayram yeri, kalbimin tam ortası
Kelepçesine aşık eller artık anladı, bi' yerde zaptedilmiş olduklarının farkına vardı
Hâlden hâle bir revane, boş mahalde, ben divane
Dört duvarın çemberinde bir insandır meyane
Unuttuğumun ertesinde noktalar virgüle döndü
Sahte gümüşler sana kaldı, altınların bitti
Sis ortadan kalktığında başlar dalış temaşası
Sis ortadan kalkmadan her ileri adım muallakta
Sinen içine yangınlarından kül topla
Ya da çık dışarı aptallar gibi beyaz tavşanı ara
Yahut al silahlarını dünyalarını tara
Ya da geç aynanın karşısına saçlarını tara
Ya da kaybettiğin saçlarını aynalarında ara
Unutmadan ferah yok, unutmadan olmuyor
nakarat:
Düşünmek için vaktin var
Unutma, unutmadan olmuyor
Aklara varmak için karalardan cay
Unutma, unutamadan olmuyor
"Demesi kolay" diyeni tabii bunu iyi bilirim
Her şey unutulmuyor
Balkonuma konan kuşlarla veda vaktidir
Bu veda, vedaların ne sonuncusu, ne de ilkidir
Hayat kargaya peynir, insansa tilkidir
Hayat çoklu yaşanır, ruhlarsa teklidir
Yavaşlarsan itekletir, fazla hızlı gidersen setekletir
Hayaller randevularda bekletir
İnsanlar defterine adını ekletir
Hayat bazı adları defterinden silmeni gerektirir
Bazen gün, bazı ay ve bazı bazı o yaşanmış uzun yılları tek saniyede silmeyi gerektirir
Unutabilmektir işin özü, unutabilen olabilmektir
Samuray kılıcı misali tek hamlede kesmektir
Kendini ihtiyacın kadar sevmektir
Ve insan her şey için muktedir
Ve minik bir damla nutfedir
An be an aklımdadır, aklımı benden kaçır
Bendeyken canım acır, unutamayan ağır taşır
unuttuğumun ilk günü, bir tebessüm filizlendi
Unutabilmenin en büyük zaferlerden olduğunu gördüm
Köklerinden ellerinle tutup ağacı sökmek
Ve bakıp titrek kollarına çok yorulduğunu bilmek
Yudum suyla hasretleşmek, istemsizce titremek, hayat ölüm arası nefesleşmek
Kendini kandırmaktan arındırmak, self defans, olmamalıya yok şans, bilindik bu türbülans
Unuttuğumun sonrası, hatır gönül sofrası
Ve bir ziyafet bayram yeri, kalbimin tam ortası
Kelepçesine aşık eller artık anladı, bi' yerde zaptedilmiş olduklarının farkına vardı
Hâlden hâle bir revane, boş mahalde, ben divane
Dört duvarın çemberinde bir insandır meyane
Unuttuğumun ertesinde noktalar virgüle döndü
Sahte gümüşler sana kaldı, altınların bitti
Sis ortadan kalktığında başlar dalış temaşası
Sis ortadan kalkmadan her ileri adım muallakta
Sinen içine yangınlarından kül topla
Ya da çık dışarı aptallar gibi beyaz tavşanı ara
Yahut al silahlarını dünyalarını tara
Ya da geç aynanın karşısına saçlarını tara
Ya da kaybettiğin saçlarını aynalarında ara
Unutmadan ferah yok, unutmadan olmuyor
nakarat:
Düşünmek için vaktin var
Unutma, unutmadan olmuyor
Aklara varmak için karalardan cay
Unutma, unutamadan olmuyor
"Demesi kolay" diyeni tabii bunu iyi bilirim
Her şey unutulmuyor
Balkonuma konan kuşlarla veda vaktidir
Bu veda, vedaların ne sonuncusu, ne de ilkidir
Hayat kargaya peynir, insansa tilkidir
Hayat çoklu yaşanır, ruhlarsa teklidir
Yavaşlarsan itekletir, fazla hızlı gidersen setekletir
Hayaller randevularda bekletir
İnsanlar defterine adını ekletir
Hayat bazı adları defterinden silmeni gerektirir
Bazen gün, bazı ay ve bazı bazı o yaşanmış uzun yılları tek saniyede silmeyi gerektirir
Unutabilmektir işin özü, unutabilen olabilmektir
Samuray kılıcı misali tek hamlede kesmektir
Kendini ihtiyacın kadar sevmektir
Ve insan her şey için muktedir
Ve minik bir damla nutfedir
An be an aklımdadır, aklımı benden kaçır
Bendeyken canım acır, unutamayan ağır taşır
