söndürülmüş yıldızlar ve şaşal albümünün en iyi şarkılarındandır. bu şarkı çıktığında da poet ve patron 19, sansar 18 yaşındaydı. keşke şu an 18-19unda olan, wonderkid diye anılanlardan da böyle lirikalite ve samimiyet görebilsek.
da poet verse:
spontane bir ömrün törpüsünde ellerim
hayat köprüsünde beklemekte gözlerim
düşerse miğferim itekler bu raplerim
kötekler bu raplerin içinde bekçi sözlerim
neydi gördüğüm beyaz bir camda karanlık
hazlarsa bir anlık gaz verdi yobaz münafık
herkes masum herkes sütten çıkmış ak kaşık
ekranda köpekler cihan desen karmaşık
derinleşen sefalet ve sığ cehalet
gereksiz cesaretin verdiği tek şey esaret
hesap et yarın Orta Doğu kanla sulanırken
Bağdat Caddesindekiler Bağdat nere bilmezken
her sofraya talim sonuç sosyal istifa
kozlar kimin elinde gelecek namüstesna
her şey sistematik kim rezil kim rüsva
kimi de o kadar kapital ki dine bile istismar
sansar verse:
Ortamda ortak çıksa dertlerime
bu kadar boktan olmaz otlar her tarafta otlak
ben yorgun gırtlak cırtlak buğulu sesiyle hortlak
anladın mı ortak
sorunlu geldi bir nesil yetişti embesil
yarınlar embesil denyolara mı kaldı
besili domuzlara mı kaldı yorgun omuzlara mı kaldı
ağır yükler (söyle)
kazandı hödükler
biz hala oyundayız oyuncular oyunda
gel zaman git zaman her zaman
başlangıçtan şimdiye çok yollar yarım
hevesler kırıldı çıkmazlar gerçek
Patron verse:
Sonumuz hayra değil
vatandaş artık haklı değil
cahil bedenin toprak altı
organ bağışı günah diyeni gördüğümde verdiğim tepki raptir
edebi yok ki keskin bakışlar halka korku psikopatça var kin
içimde senede biriken onca kelamı yutmak istemem
kelimelerle anlatılmaz ben tokatla söyleyem sen dinle
turiste taciz eden üç beş abaza yüzünden gavur sanar ki Türk barbar hassiktir
öyle ben düşündüm düşündükçe üşüttüm aklım ak şakakta kaldı
şatafattan yoksun değil beyinden yoksun ne ki farkım
karalamaktan aciz olsalar tamam da hepsi aynı
böyleyse dünya çarkı fuck şarkıya koşardı
sönen mum tekrar yanar kanımın her damlasında
bir katil afla serbest ölenlerse mezarda
adaletin bu mudur Tanrı'm sünepeler ortasında
beklerim zamanı elimde sniperla feel the pain
da poet verse:
spontane bir ömrün törpüsünde ellerim
hayat köprüsünde beklemekte gözlerim
düşerse miğferim itekler bu raplerim
kötekler bu raplerin içinde bekçi sözlerim
neydi gördüğüm beyaz bir camda karanlık
hazlarsa bir anlık gaz verdi yobaz münafık
herkes masum herkes sütten çıkmış ak kaşık
ekranda köpekler cihan desen karmaşık
derinleşen sefalet ve sığ cehalet
gereksiz cesaretin verdiği tek şey esaret
hesap et yarın Orta Doğu kanla sulanırken
Bağdat Caddesindekiler Bağdat nere bilmezken
her sofraya talim sonuç sosyal istifa
kozlar kimin elinde gelecek namüstesna
her şey sistematik kim rezil kim rüsva
kimi de o kadar kapital ki dine bile istismar
sansar verse:
Ortamda ortak çıksa dertlerime
bu kadar boktan olmaz otlar her tarafta otlak
ben yorgun gırtlak cırtlak buğulu sesiyle hortlak
anladın mı ortak
sorunlu geldi bir nesil yetişti embesil
yarınlar embesil denyolara mı kaldı
besili domuzlara mı kaldı yorgun omuzlara mı kaldı
ağır yükler (söyle)
kazandı hödükler
biz hala oyundayız oyuncular oyunda
gel zaman git zaman her zaman
başlangıçtan şimdiye çok yollar yarım
hevesler kırıldı çıkmazlar gerçek
Patron verse:
Sonumuz hayra değil
vatandaş artık haklı değil
cahil bedenin toprak altı
organ bağışı günah diyeni gördüğümde verdiğim tepki raptir
edebi yok ki keskin bakışlar halka korku psikopatça var kin
içimde senede biriken onca kelamı yutmak istemem
kelimelerle anlatılmaz ben tokatla söyleyem sen dinle
turiste taciz eden üç beş abaza yüzünden gavur sanar ki Türk barbar hassiktir
öyle ben düşündüm düşündükçe üşüttüm aklım ak şakakta kaldı
şatafattan yoksun değil beyinden yoksun ne ki farkım
karalamaktan aciz olsalar tamam da hepsi aynı
böyleyse dünya çarkı fuck şarkıya koşardı
sönen mum tekrar yanar kanımın her damlasında
bir katil afla serbest ölenlerse mezarda
adaletin bu mudur Tanrı'm sünepeler ortasında
beklerim zamanı elimde sniperla feel the pain
